Νέα Ιωνία Κυριακή μεσημέρι
-Καλημέρα
-Για καλησπέρα είναι η ώρα…!
-Δίκιο έχεις, άλλα τώρα ξύπνησα. Ξενύχτι χτες.
-Ήταν καλά;
-Ναι, ξανά σα φοιτητές!
-Ωραία! Αν και ξενυχτισμένη πάντα χαμογελαστή!
-Χάνεται το χαμόγελο μωρέ;
-Χάνεται…
-Έχεις τη σοκολάτα με την πραλίνα;
-Ναι, είναι εκεί στο πάνω ράφι δεξιά.
-Ευχαριστώ! Να γλυκαθούμε λιγάκι!
-Γιατί; Ήταν πικρό το ξενύχτι;
– Ε λίγο! Άστα τώρα αυτά! Βάλε μου και τον ωραίο τον καφέ με γεύση καραμέλα που πήρα την προηγούμενη φορά!
-Ό,τι θέλεις!
-Είσαι ένα φρούτο εσύ!
-Είμαι είμαι…
-Aλλά είσαι και εσύ…
-Tι είμαι;
-Φρούτο!
-Αυτά θα πάρω!
-10 ευρώ όλα και η σοκολάτα δώρο!
-Ευχαριστώ πολύ αλλά…
-Αλλά θέλω να σε γλυκάνω!
-Ευχαριστώ!
Η Ειρήνη ανοίγει την πόρτα και φεύγει.
-Ειρήνη, τα εξωτικά φρούτα δεν τα αφήνουν στον πάγκο. Δε γίνεται.
-Καλημέρα!
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Νίκη (απο το Ελπινίκη)!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Είναι Κυριακή και σήμερα γίνομαι νονά. Είναι λίγο μεγάλη η βαφτιστήρα μου, αλλά πέντε χρόνια με τους κουμπάρους προτιμούσαμε να κανονίζουμε διακοπές από το να κανονίσουμε την βάφτιση. Κάθε Δεκέμβρη, εκεί στην αλλαγή του χρόνου λέγαμε : – Φέτος θα γίνει η βάφτιση! Κάθε χρόνο το λέγαμε, κάθε χρόνο βάζαμε ένα νέο προορισμό με την
– Μέλπω! Είμαι ερωτευμένη! -΄Ωπα! Τι δήλωση είναι αυτή! Λέγε! – Θυμάσαι τον Έκτορα; – Ναι παιδί μου! Που είχε έρθει στο χωριό πέρυσι το καλοκαίρι! – Ναι αυτόν! Τον είδα την προηγούμενη εβδομάδα στην παραλία που πήγαμε με τα παιδιά! Είναι εδώ στο χωριό και φέτος! – Αλήθεια; Λέγε Στέλλα! – Ναι σου λέω!
Ήθελα πολύ καιρό να πάω στην παράσταση ”Λευκές Νύχτες”. Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Βαρύ έργο. Ήταν και ο λόγος που δεν έβρισκα εύκολα παρέα να πάω. Τελικά, η Μαρία δέχτηκε να πάμε. Ένα βράδυ Πέμπτης μετά τη δουλειά πήγαμε για ένα ποτάκι και στη συνέχεια στο θέατρο. Ήμασταν τυχερές, γιατί μας βρήκαν θέση στην πρώτη σειρά. Δίπλα
Ήταν το πρώτο μας ραντεβού, μετά από τη γνωριμία μας στο πανηγύρι του χωριού. Ναι…Ξέρω ότι δεν είναι η καλύτερη περίσταση να γνωρίσεις κάποιον. Είναι όλοι οι συγγενείς, όλες οι κουτσομπόλες του χωριού και ένας χαμός από χορό και φαγοπότι. Καταφέραμε να γνωριστούμε. Τα βασικά, δηλαδή, όνομα, δουλειά κάνουμε και πως βρεθήκαμε στο πανήγυρι. Εμένα