Τετάρτη μεσημέρι, Ιλίσια.

– Γεια σου Ελπίδα. Πώς πήγε το σχολείο;

-Μαμά δεν  πεινάω.

– Τι έχεις και δεν έχεις τα κέφια σου;

-Μαμά, έχω στεναχωρηθεί πολύ.

-Γιατί τί έγινε;

-Η Μάρθα θα κάνει πάρτι το Σάββατο και δε με κάλεσε. Έχει καλέσει όλη την τάξη εκτός από εμένα.

-Απ’ ότι όσο θυμάμαι δεν την είχες καλέσει ούτε εσύ στα γενέθλια σου και είχες καλέσει όλη την τάξη.

-Αφού μαμά… Είχαμε τσακωθεί και δε μιλούσαμε και …

-Και δε μιλάτε ακόμα…

-Μα εσύ με ποιον είσαι;

-Δεν έχει σημασία με ποιον είμαι, σημασία έχει ότι…Ποτέ μην κάνεις αυτά που  δε θες να σου κάνουν οι άλλοι! Ηθικό δίδαγμα λοιπόν;

-Ποτέ μην κάνεις αυτά που δεν θες να σου κάνουν οι άλλοι!

Επαναλάβαμε μαζί. Μια αγκαλιά και ώρα για φαγητό.

#atakaistoria #tsatsakimaria

Ιωάννα Ζουριδάκη, Σε ευχαριστώ πολύ για την ατάκα!

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου ένα σχόλιο;

Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;

  • Είναι Κυριακή και σήμερα γίνομαι νονά. Είναι λίγο μεγάλη η βαφτιστήρα μου, αλλά πέντε χρόνια με τους κουμπάρους προτιμούσαμε να κανονίζουμε διακοπές από το να κανονίσουμε την βάφτιση. Κάθε Δεκέμβρη, εκεί στην αλλαγή του χρόνου λέγαμε : – Φέτος θα γίνει η βάφτιση! Κάθε χρόνο το λέγαμε, κάθε χρόνο βάζαμε ένα νέο προορισμό με την

  • – Μέλπω! Είμαι ερωτευμένη! -΄Ωπα! Τι δήλωση είναι αυτή! Λέγε! – Θυμάσαι τον Έκτορα; – Ναι παιδί μου! Που είχε έρθει στο χωριό πέρυσι το καλοκαίρι! – Ναι αυτόν! Τον είδα την προηγούμενη εβδομάδα στην παραλία που πήγαμε με τα παιδιά! Είναι εδώ στο χωριό και φέτος! – Αλήθεια; Λέγε Στέλλα! – Ναι σου λέω!

  • Ήθελα πολύ καιρό να πάω στην παράσταση ”Λευκές Νύχτες”. Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Βαρύ έργο. Ήταν και ο λόγος που δεν έβρισκα εύκολα παρέα να πάω. Τελικά, η Μαρία δέχτηκε να πάμε. Ένα βράδυ Πέμπτης μετά τη δουλειά πήγαμε για ένα ποτάκι και στη συνέχεια στο θέατρο. Ήμασταν τυχερές, γιατί μας βρήκαν θέση στην πρώτη σειρά. Δίπλα

  • Ήταν το πρώτο μας ραντεβού, μετά από τη γνωριμία μας στο πανηγύρι του χωριού. Ναι…Ξέρω ότι δεν είναι η καλύτερη περίσταση να γνωρίσεις κάποιον. Είναι όλοι οι συγγενείς, όλες οι κουτσομπόλες του χωριού και ένας χαμός από χορό και φαγοπότι. Καταφέραμε να γνωριστούμε. Τα βασικά, δηλαδή,  όνομα, δουλειά κάνουμε και πως βρεθήκαμε στο πανήγυρι.  Εμένα