Παρασκευή μεσάνυχτα, Αναφιώτικα.
-Ήξερα ότι θα ήσουν εδώ.
-Πάντα ξέρεις που είμαι και πως είμαι.
-Πάντα.
-Γιατί ήρθες;
-Γιατί ήθελα να σε δω.
-Εμένα με ρώτησες;
-Ήθελες να έρθω.
-Ήθελα.
Σιωπή.
-Πάντα εδώ έρχεσαι.
-Πάντα, και στα όμορφα και στα άσχημα.
-«Από ψηλά, όλα φαίνονται πιο μικρά » , έτσι δε λες;
-Ναι και έτσι είναι.
-Έτσι είναι.
-Εσύ γιατί ήρθες;
-Γιατί ήθελες να έρθω.
-Ήθελα… λαχτάρα να σε δω.
-Και εγώ το ίδιο.
-Και με μια λαχτάρα, ένας κρυφός πόθος γεννιέται.
-Πόθος που θέλει να φανερωθεί και τα μάτια σου θέλει να δει.
-Εδώ είναι τα μάτια μου.
-Χάνομαι μέσα τους. Διασαλεύεται το μέσα μου.
-Και το δικό μου, το ξέρεις.
-Όλα άνω κάτω, μόνο με ένα βλέμμα σου .
-Κοίτα με, είμαι εδώ.
-Εδώ είσαι μα αύριο φεύγεις και δεν ξέρεις αν θα γυρίσεις.
-Θα γυρίσω. Τρεις μήνες και θα γυρίσω.
-Ραντεβού εδώ;
-Εδώ. Πάντα.
Σιωπή. Η ανατολή ήταν λύτρωση εκείνο το πρωινό.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από την Ελεάνα Καταζουλίνη!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Είναι Κυριακή και σήμερα γίνομαι νονά. Είναι λίγο μεγάλη η βαφτιστήρα μου, αλλά πέντε χρόνια με τους κουμπάρους προτιμούσαμε να κανονίζουμε διακοπές από το να κανονίσουμε την βάφτιση. Κάθε Δεκέμβρη, εκεί στην αλλαγή του χρόνου λέγαμε : – Φέτος θα γίνει η βάφτιση! Κάθε χρόνο το λέγαμε, κάθε χρόνο βάζαμε ένα νέο προορισμό με την
– Μέλπω! Είμαι ερωτευμένη! -΄Ωπα! Τι δήλωση είναι αυτή! Λέγε! – Θυμάσαι τον Έκτορα; – Ναι παιδί μου! Που είχε έρθει στο χωριό πέρυσι το καλοκαίρι! – Ναι αυτόν! Τον είδα την προηγούμενη εβδομάδα στην παραλία που πήγαμε με τα παιδιά! Είναι εδώ στο χωριό και φέτος! – Αλήθεια; Λέγε Στέλλα! – Ναι σου λέω!
Ήθελα πολύ καιρό να πάω στην παράσταση ”Λευκές Νύχτες”. Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Βαρύ έργο. Ήταν και ο λόγος που δεν έβρισκα εύκολα παρέα να πάω. Τελικά, η Μαρία δέχτηκε να πάμε. Ένα βράδυ Πέμπτης μετά τη δουλειά πήγαμε για ένα ποτάκι και στη συνέχεια στο θέατρο. Ήμασταν τυχερές, γιατί μας βρήκαν θέση στην πρώτη σειρά. Δίπλα
Ήταν το πρώτο μας ραντεβού, μετά από τη γνωριμία μας στο πανηγύρι του χωριού. Ναι…Ξέρω ότι δεν είναι η καλύτερη περίσταση να γνωρίσεις κάποιον. Είναι όλοι οι συγγενείς, όλες οι κουτσομπόλες του χωριού και ένας χαμός από χορό και φαγοπότι. Καταφέραμε να γνωριστούμε. Τα βασικά, δηλαδή, όνομα, δουλειά κάνουμε και πως βρεθήκαμε στο πανήγυρι. Εμένα