Τρίτη βράδυ στο Κηφισιά.

-Ρε δεν είμαι καλά…δεν την παλεύω…

-Ρε Ηλία, φάση είναι…

-Φάση λέω ότι είναι τα τελευταία 2 χρόνια… Η Βιολέτα μου είπε να πάω σε ψυχολόγο…

-Ρε ξεκόλλα, δεν έχεις κάτι… Φάση είναι…

-Μετά που πέθανε η μάνα μου σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου… Τίποτα δεν απολαμβάνω… Εκνευρίζομαι με το παραμικρό… Τα παιδιά μου σπάνε τα νεύρα και η Βιολέτα ξέρω ότι δε μιλάει για να μην πιέσει την κατάσταση μου…Πόσο θα αντέξει και αυτή όμως…

-Ρε σαν γκόμενα κάνεις…

-Ρε σου λέω δεν είμαι καλά… Ειδικά τον τελευταίο καιρό είμαι χάλια… Σου λέω η Βιολέτα που με ζει κάθε μέρα, δε βγάζει άχνα και όλο με το καλό και όλο με αγάπη και … Εγώ φέρομαι σαν μαλάκας… Προχτές που τσακωθήκαμε, εγώ φώναζα σαν τρελός, αυτή μιλιά δεν έβγαλε… Μόνο έκλαιγε… Μου είπε  « Πήγαινε σε ψυχολόγο» και κλείστηκε στο μπάνιο. Ευτυχώς τα παιδιά έλειπαν στον αδερφό μου.

-Ηλία, έτσι είναι ζωή έχει φάσεις και ανάλογα τις περνάμε…

-Το θέμα είναι ότι η ζωή περνάει και εγώ καλά δεν είμαι…

-Θα είσαι ρε μαλάκα, φάση είναι…

-Πόσο ακόμα ρε… δεν

-Όλοι μας το έχουμε περάσει!

-Εσύ μια χαρά φαίνεσαι!

-Καλά, ξεχνάς τι πέρασα και εγώ πέρυσι με τη Μίνα και τα παιδιά; Νοσοκομεία, αγωνία, να μην ξέρω αν θα πάθει κάτι το παιδί, να παίζω θέατρο για να μην καταλάβουν τα υπόλοιπα παιδιά κάτι, η Μίνα να καταρρέει  και να μην μπορώ να κάνω τίποτα … Θυμάσαι; Ακραίες καταστάσεις που σε φέρνουν στα όρια σου.

-Έχεις δίκιο ρε φίλε…

-Η ζωή αρχίζει εκεί που οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι στα άκρα.

-Ναι ρε φίλε δίκιο έχεις…Φάση είναι θα περάσει!

-Πάμε να πιούμε ένα ποτό;

-Ναι πάμε, να βγούμε λίγο από το σπίτι!

-Φάση είναι θα περάσει!

Μαρία Τσατσάκη

#atakaistoria #tsatsakimaria

Ατάκα από Χρήστο Στεργίου!:)

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου ένα σχόλιο;

Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;

  • Είναι Κυριακή και σήμερα γίνομαι νονά. Είναι λίγο μεγάλη η βαφτιστήρα μου, αλλά πέντε χρόνια με τους κουμπάρους προτιμούσαμε να κανονίζουμε διακοπές από το να κανονίσουμε την βάφτιση. Κάθε Δεκέμβρη, εκεί στην αλλαγή του χρόνου λέγαμε : – Φέτος θα γίνει η βάφτιση! Κάθε χρόνο το λέγαμε, κάθε χρόνο βάζαμε ένα νέο προορισμό με την

  • – Μέλπω! Είμαι ερωτευμένη! -΄Ωπα! Τι δήλωση είναι αυτή! Λέγε! – Θυμάσαι τον Έκτορα; – Ναι παιδί μου! Που είχε έρθει στο χωριό πέρυσι το καλοκαίρι! – Ναι αυτόν! Τον είδα την προηγούμενη εβδομάδα στην παραλία που πήγαμε με τα παιδιά! Είναι εδώ στο χωριό και φέτος! – Αλήθεια; Λέγε Στέλλα! – Ναι σου λέω!

  • Ήθελα πολύ καιρό να πάω στην παράσταση ”Λευκές Νύχτες”. Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Βαρύ έργο. Ήταν και ο λόγος που δεν έβρισκα εύκολα παρέα να πάω. Τελικά, η Μαρία δέχτηκε να πάμε. Ένα βράδυ Πέμπτης μετά τη δουλειά πήγαμε για ένα ποτάκι και στη συνέχεια στο θέατρο. Ήμασταν τυχερές, γιατί μας βρήκαν θέση στην πρώτη σειρά. Δίπλα

  • Ήταν το πρώτο μας ραντεβού, μετά από τη γνωριμία μας στο πανηγύρι του χωριού. Ναι…Ξέρω ότι δεν είναι η καλύτερη περίσταση να γνωρίσεις κάποιον. Είναι όλοι οι συγγενείς, όλες οι κουτσομπόλες του χωριού και ένας χαμός από χορό και φαγοπότι. Καταφέραμε να γνωριστούμε. Τα βασικά, δηλαδή,  όνομα, δουλειά κάνουμε και πως βρεθήκαμε στο πανήγυρι.  Εμένα