Παρασκευή βράδυ Πάνορμου.
Κάθε Παρασκευή βγαίνω για ένα ποτό, είτε είμαι καλά είτε όχι. Αυτή την Παρασκευή δεν είμαι καλά. Όμως, ήρθε η Πηνελόπη από το σπίτι. Είπαμε να βγούμε για ένα ποτό, έστω και αν δεν είμαι η καλύτερη παρέα. Πήγαμε στο στέκι μας στην Πανόρμου.
-Σε κοιτάω τόση ώρα και δε μου έχεις μιλήσει…
-Μου μίλησες και δε σου απάντησα;
-Σε κοιτάζω τόση ώρα…
-Αν μου μιλούσες θα σου απαντούσα… Εγώ απαντάω… Γενικά απαντάω…
-Εγώ… δεν απαντάω το ξέρω, αλλά…
-Αλλά τι; … Άστο τι νόημα έχει…
-Ήξερα ότι θα σε βρω εδώ.
-Ήρθα με την Ήρα για ένα ποτό… Δε την πάλευα άλλο σπίτι…
-Χάθηκα.
-Αλήθεια;
-Μη…
-Μη! Μιχάλη, μη φορτώνω ε;
-Ρε Νόρα… Μη…
-Μιχάλη, μην πεις τίποτα… Γιατί την πρώτη μέρα που χάθηκες, σε πήρα τηλέφωνο και δεν απάντησες, τη δεύτερη μέρα που χάθηκες πάλι δεν απάντησες… Δεν υπολογίζω καν τις δεύτερες κλήσεις την κάθε μέρα… Δε θα συνεχίσω πόσες μέρες προσπαθούσα να επικοινωνήσω μαζί σου, αλλά καμιά απάντηση… Χάθηκες πρώτη, δεύτερη, τρίτη μέρα και να που έφτασε μια βδομάδα…και…
-Νόρα τώρα είμαι εδώ…
-Μιχάλη, τις προηγούμενες μέρες δεν ήσουν πουθενά..
Σιωπή.
-Νόρα,σημασία έχει που τώρα είμαι εδώ.
Σιωπή.
-Καμία σημασία δεν έχει. Φεύγω!
-Νόρα…
-Έχεις να μου πεις κάτι που εξαφανίστηκες;
-Ναι…
-Ακούω…
-Ρε Νόρα…δεν ήμουν καλά…
-Μιχάλη, πες μου αλήθεια έγινε κάτι σοβαρό;
-Όχι απλά αυτές είναι οι φάσεις μου και δε θέλω κανένα. Νόρα… αυτές είναι οι φάσεις μου που δεν τις έχεις γνωρίσεις ακόμα…
-Αν απαντούσες ίσως και να τις μάθαινα, αλλά αν δεν αφήνεις Μιχάλη μου… Δε γίνεται έτσι… Θέλουν χρόνο, αγκαλιά και αγάπη οι σχέσεις.
-Νόρα…
-Δεν ωριμάζεις όσο βρίσκεσαι στο comfort zone σου!
Πήρα τα πράγματα μου όσο πιο βιαστικά μπορούσα, έτρεξα προς την έξοδο και βρόντηξα τη πόρτα να φύγω. Βγήκα στην είσοδο κοντοστάθηκα, άνοιξα την πόρτα ξανά και πήγα μπροστά στο Μιχάλη:
-Και αν δεν το κατάλαβες στο λέω και στα ελληνικά Δ-ε-ν ω-ρ-ι-μ-ά-ζ-ε-ι-ς ό-σ-ο β-ρ-ί-σ-κ-ε-σ-α-ι σ-τ-η-ν ζ-ώ-ν-η ά-ν-ε-σ-η-ς- σ-ο-υ, κατάλαβες;
Με φίλησε και φύγαμε όταν μας έδιωξαν από το μαγαζί.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Γιώργο Σκαρπαθιωτάκης!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Είναι Κυριακή και σήμερα γίνομαι νονά. Είναι λίγο μεγάλη η βαφτιστήρα μου, αλλά πέντε χρόνια με τους κουμπάρους προτιμούσαμε να κανονίζουμε διακοπές από το να κανονίσουμε την βάφτιση. Κάθε Δεκέμβρη, εκεί στην αλλαγή του χρόνου λέγαμε : – Φέτος θα γίνει η βάφτιση! Κάθε χρόνο το λέγαμε, κάθε χρόνο βάζαμε ένα νέο προορισμό με την
– Μέλπω! Είμαι ερωτευμένη! -΄Ωπα! Τι δήλωση είναι αυτή! Λέγε! – Θυμάσαι τον Έκτορα; – Ναι παιδί μου! Που είχε έρθει στο χωριό πέρυσι το καλοκαίρι! – Ναι αυτόν! Τον είδα την προηγούμενη εβδομάδα στην παραλία που πήγαμε με τα παιδιά! Είναι εδώ στο χωριό και φέτος! – Αλήθεια; Λέγε Στέλλα! – Ναι σου λέω!
Ήθελα πολύ καιρό να πάω στην παράσταση ”Λευκές Νύχτες”. Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Βαρύ έργο. Ήταν και ο λόγος που δεν έβρισκα εύκολα παρέα να πάω. Τελικά, η Μαρία δέχτηκε να πάμε. Ένα βράδυ Πέμπτης μετά τη δουλειά πήγαμε για ένα ποτάκι και στη συνέχεια στο θέατρο. Ήμασταν τυχερές, γιατί μας βρήκαν θέση στην πρώτη σειρά. Δίπλα
Ήταν το πρώτο μας ραντεβού, μετά από τη γνωριμία μας στο πανηγύρι του χωριού. Ναι…Ξέρω ότι δεν είναι η καλύτερη περίσταση να γνωρίσεις κάποιον. Είναι όλοι οι συγγενείς, όλες οι κουτσομπόλες του χωριού και ένας χαμός από χορό και φαγοπότι. Καταφέραμε να γνωριστούμε. Τα βασικά, δηλαδή, όνομα, δουλειά κάνουμε και πως βρεθήκαμε στο πανήγυρι. Εμένα