– Μέλπω! Είμαι ερωτευμένη!
-΄Ωπα! Τι δήλωση είναι αυτή! Λέγε!
– Θυμάσαι τον Έκτορα;
– Ναι παιδί μου! Που είχε έρθει στο χωριό πέρυσι το καλοκαίρι!
– Ναι αυτόν! Τον είδα την προηγούμενη εβδομάδα στην παραλία που πήγαμε με τα παιδιά! Είναι εδώ στο χωριό και φέτος!
– Αλήθεια; Λέγε Στέλλα!
– Ναι σου λέω! Με είδε στην παραλία  την προηγούμενη βδομάδα, μου μίλησε, ανταλλάξαμε κινητά και μου είπε να βρεθούμε.
– Μπράβο στον Έκτορα!
– Και ο έρωτας πως προέκυψε;
– Μέλπω, από τότε που τον πέτυχα στην παραλία μιλάμε κάθε μέρα, ασταμάτητα! Με έχει σκλάβωσε με τα λόγια του, με τις σκέψεις του και με όλα όσα συζητάμε. Έχουμε λιώσει σε βιντεοκλήσεις και σε κατεβατά! Είμαι ερωτευμένη σου λέω!
– Βρε τον Έκτορα και δεν του φαινόταν!
– Ισχύει! Τον θυμάσαι κι εσύ ντροπαλό και συνεσταλμένο, σωστά;
– Ναι παιδί μου! Μιλιά δεν είχε βγάλει στο γλέντι!
– Βέβαια χόρευε! Τον θυμάσαι!
– Ναι, η αλήθεια είναι ό,τι κουβέντες δεν είπε, τις χόρεψε! Έχω να το λέω!
Θυμάσαι τι φιγούρες έκανε;
– Ναι ο άτιμος! Το ΄χει με το χορό!
– Το έχει και με το μπλα-μπλα, Μέλπω μου! Αχ πολύ ερωτευμένη είμαι!
– Αχ φίλη μου! Πόσο χαίρομαι! Βρε τον Έκτορα! Μπράβο!
– Μέλπω! Μου έστειλε μήνυμα!
– Τι;
– Με ρωτάει που είμαι!
– Πες του  ότι είσαι στην πλατεία κι εγώ φεύγω! Πάω να βρω τα παιδιά στο σχολείο.
– Σίγουρα; Να του πω ότι είμαστε εδώ;
– Ναι παιδί μου! Τι ρωτάς τα αυτονόητα;
– Του έστειλα!
– Μέλπω! Τα πάντα γύρω είναι έρωτας!
Ξαφνικά βρέθηκε ο Έκτορας πίσω από την Εβελίνα, τη σήκωσε από την καρέκλα και της είπες στο αυτί:  «Τα πάντα γύρω είναι έρωτας κι εσύ ο δικός μου»

Ατάκα από την Στέλλα Σαλούστρου.

Ευχαριστώ πολύ για την ατάκα και την έμπνευση :)

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου ένα σχόλιο;

Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;

  • Είναι Κυριακή και σήμερα γίνομαι νονά. Είναι λίγο μεγάλη η βαφτιστήρα μου, αλλά πέντε χρόνια με τους κουμπάρους προτιμούσαμε να κανονίζουμε διακοπές από το να κανονίσουμε την βάφτιση. Κάθε Δεκέμβρη, εκεί στην αλλαγή του χρόνου λέγαμε : – Φέτος θα γίνει η βάφτιση! Κάθε χρόνο το λέγαμε, κάθε χρόνο βάζαμε ένα νέο προορισμό με την

  • Ήθελα πολύ καιρό να πάω στην παράσταση ”Λευκές Νύχτες”. Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Βαρύ έργο. Ήταν και ο λόγος που δεν έβρισκα εύκολα παρέα να πάω. Τελικά, η Μαρία δέχτηκε να πάμε. Ένα βράδυ Πέμπτης μετά τη δουλειά πήγαμε για ένα ποτάκι και στη συνέχεια στο θέατρο. Ήμασταν τυχερές, γιατί μας βρήκαν θέση στην πρώτη σειρά. Δίπλα

  • Ήταν το πρώτο μας ραντεβού, μετά από τη γνωριμία μας στο πανηγύρι του χωριού. Ναι…Ξέρω ότι δεν είναι η καλύτερη περίσταση να γνωρίσεις κάποιον. Είναι όλοι οι συγγενείς, όλες οι κουτσομπόλες του χωριού και ένας χαμός από χορό και φαγοπότι. Καταφέραμε να γνωριστούμε. Τα βασικά, δηλαδή,  όνομα, δουλειά κάνουμε και πως βρεθήκαμε στο πανήγυρι.  Εμένα

  • -Και τι είναι τα συναισθήματα; -Είναι χρώματα! -Ο καθένας ζωγραφίζει στον δικό του καμβά με τα χρώματα που του αρέσουν, που του είναι οικεία… -Που θέλει! -…και που θέλει! -Ξεθωριάζουν τα συναισθήματα; -Γιατί τι είναι τα συναισθήματα; -Ανεξίτηλα! -Όχι δεν είναι! -Γιατί; -Γιατί θέλουν φροντίδα…και αυτά ξεθωριάζουν. Ατάκα από Χρήστο Χ.