Παρασκευή απόγευμα στην Ηλιούπολη.
Είμαστε φοιτητές και μπορεί όλες οι μέρες να είναι ίδιες. Όμως, η Παρασκευή έχει άλλη αίγλη ως μέρα. Ξέρεις ότι έρχεται σαββατοκύριακο κι ενώ όλη την εβδομάδα μπορείς να κάνεις ότι και το σαββατοκύριακο είναι ξεχωριστό συναίσθημα. Παρασκευή, λοιπόν, είπαμε, να πάμε στον Άκη στο Μοσχάτο. Θα έλειπαν οι γονείς του και θα είχαμε όλο το σπίτι για πάρτη μας και σκ. Για πάρτη μας. Έτσι, μας ήρθε η ιδέα να πούμε σε δύο ακόμα φίλους και να κάνουμε ένα μικρό πάρτι για εμάς Παραγγείλαμε πίτσες και αρχίσαμε τις «ψαχτικιές» στο YouTube. Η ώρα ήταν πέντε το απόγευμα. Ξεκινήσαμε από μουσικές που ακούγαμε στο δημοτικό και φτάσαμε μέχρι τώρα.
Η ώρα πέρασε και δεν το καταλάβαμε. Λίγο το ποτό, λίγο το κέφι φωνάζαμε, χορεύαμε και είχε πάει 11:00. Χτυπάει το κουδούνι. Ο Άκης πάει να ανοίξει.
-Άκη παιδί μου! Δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας, αλλά σε παρακαλώ χαμηλώστε τη μουσική.
-Εντάξει κ. Κώστα και συγνώμη για την ενόχληση.
Τα δύο πρώτα τραγούδια μπήκαν χαμηλά και ξεκινήσαμε ξανά στον ίδιο ρυθμό. 11:20 χτυπάει ξανά το κουδούνι.
-Άκη παιδί μου! Δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας, αλλά σε παρακαλώ χαμηλώστε τη μουσική.
-Εντάξει κ. Κώστα και συγνώμη για την ενόχληση.
-Εντάξει είπες και την προηγούμενη φορά αλλά….
-Εντάξει κ. Κώστα!
Βάζουμε ξανά 3 τρία τραγούδια χαμηλόφωνα και συνεχίζουμε στον ίδιο ρυθμό. δώδεκα παρά δέκα χτυπάει το κουδούνι. Ο Άκης πάει να ανοίξει.
-Άκη παιδί μου! Σε δέκα λεπτά είναι ώρα κοινής ησυχίας σε παρακαλώ χαμηλώστε τη μουσική.
-Εντάξει κ. Κώστα και συγνώμη για την ενόχληση.
-Εντάξει είπες και την προηγούμενη φορά αλλά….
-Εντάξει κ. Κώστα!
Βάζουμε ξανά δύο τραγούδια χαμηλόφωνα και συνεχίζουμε στον ίδιο ρυθμό. Δώδεκα και πέντε.
-Άκη, ψάχνω να βρω ένα τραγούδι στο Υou Τube, αλλά είναι τόσο ψαγμένο που δεν υπάρχει.
Σιωπή.
Χτυπάει το κουδούνι.
-Άκη παιδί μου είναι 12:05 ήρθα να σας πως ότι είναι ώρα κοινής ησυχίας, αλλά ευτυχώς κλείσατε μόνοι σας τη μουσική. Μπράβο σας.
-Ευχαριστούμε κ. Κώστα Καληνύχτα.
-Καληνύχτα παιδί μου.
Βάλαμε τα γέλια χαμηλόφωνα, κλείσαμε τη μουσική, κλείσαμε τα φώτα και πήγαμε για ύπνο.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από τον Σωτήρη!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]