Τετάρτη βράδυ, Σύνταγμα.

Μου φάνηκε καλή ιδέα να βγω για ένα ποτό μετά τη δουλειά, αν και είναι Τετάρτη. Φύγαμε όλοι μαζί από το γραφείο και αποφασίσαμε να πάμε κέντρο για να είναι δίκαιο για όλους. Δώδεκα και τέταρτο περνάει το τελευταίο μετρό από Σύνταγμα. Σπάνια θα πάρω το μετρό, έχω καλομάθει με το αμάξι. Κοίταζα γύρω μου σα να είχα μπει πρώτη φορά, τις σκάλες, τους ανθρώπους, την έκθεση με τα αρχαία, τα περίεργα σχέδια στα μάρμαρα και τις διαφημίσεις στους τοίχους. Κατέβηκα στην αποβάθρα, ήμουν εγώ και άλλα δέκα άτομα. Καθόμασταν σκόρπια. Ξαφνικά ακούω έντονα ήχο από τακούνια. Μια ψηλή εντυπωσιακή γυναίκα με μαύρες λουστρίνι γόβες, κόκκινη φούστα, ένα μαύρο κολλητό μπλουζάκι και μια μαύρη καμπαρτίνα περπατάει σε όλη την αποβάθρα σα να ‘ταν πασαρέλα.
Κοιτάζω παγωμένη και φωνάζω ασυναίσθητα σχεδόν δυνατά:
-Τι φάση;
Με πλησιάζει και μου λέει:
-Ρητορικό ερώτημα που εκστομίζεται πολλάκις ημερησίως, ως προσπάθεια (φευ!) εύρεσης λογικού επιχειρήματος που εξορθολογεί τα καθημερινά μικρά και μεγάλα παράλογα.

Συνεχίζει να περπατάει σαν σε πασαρέλα σ ’όλη την αποβάθρα μέχρι που ήρθε το μετρό.

Μαρία Τσατσάκη

#atakaistoria #tsatsakimaria

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου ένα σχόλιο;

Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;

  • Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή

  • Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε

  • Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017.  Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους

  • Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο  βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι