Παρασκευή βράδυ στο Κολωνάκι.
Δε βγαίνω μόνη μου για ποτό, δε μου αρέσει. Αυτή η Παρασκευή ήταν διαφορετική, ήθελα βγω και κανείς δε μπορούσε. Αποφάσισα να βάλω το καλό μου φόρεμα με τις αγαπημένες μου γόβες και να πάω για ένα ποτό, έτσι για το πρωτότυπο της ζωής. Η μοναξιά μου θα χαθεί στο κόσμο, Παρασκευή είναι. Μπήκα σε ένα μπαράκι που δεν είχα πάει ποτέ. Παρήγγειλα το αγαπημένο μου ουίσκι χωρίς πάγο, γιατί αλλοιώνει τη γεύση και έκατσα στο μπαρ. Στην άλλη άκρη του μπαρ καθόταν ένας άντρας, ο οποίος δεν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω μου.
-Το ποτό είναι κερασμένο από το τον κύριο, μου λέει ο μπάρμαν
-Ευχαριστώ πολύ να του πείτε.
Ενώ συνέχιζε να με κοιτάει, μου χαμογέλασε και ήρθε να κάτσει δίπλα μου.
-Ευχαριστώ για το ποτό, του λέω
-Παρακαλώ… ήταν η ευκαιρία μου να σε γνωρίσω…
-Χάρηκα! Πέρσα!
-Πρώτη φορά γνωρίζω μια Πέρσα!
-Λες να είναι και η τελευταία;
Το πρόσωπο του πήρε μια τόσο περίεργη έκφραση που κάτι έπρεπε να πω τώρα.
-Αστειεύομαι!
-Χάρηκα! Παύλος!
-Είσαι από εδώ;
-Ναι, εσύ;
-Εγώ ήρθα για ένα συνέδριο, και είναι η πρώτη φορά που έρχομαι Αθήνα, μένω Θεσσαλονίκη.
Μμμμ… κατάλαβα γιατί δε κατεβαίνεις, κόντρα Θεσσαλονίκη- Αθήνα, σωστά;
Γελάει και μου λέει.
-Όχι, απλά δεν έτυχε να βρεθώ ξανά Αθήνα.
-Ναι αλλά είναι καλύτερα πάνω ε;
-Ψέματα να σου πω; Σα τη Θεσσαλονίκη δεν έχει!
-Νόμιζα ότι αυτό το λέγατε μόνο για τη Χαλκιδική! Σα τη Χαλκιδική δεν έχει!
Γελάσαμε τόσο φωναχτά που μας κοίταξαν όλοι από τα διπλανά τραπέζια.
-Εσύ που μένεις;
-Συνήθως μέσα στο κεφάλι μου! …Σκέψεις, ταξίδια του μυαλού, βόλτες σε στιγμές που θα ήθελα να ζήσω, στιγμές που θα ήθελα να αλλάξω, φίλους που θα ήθελα να κάνω, μέρη που θα ήθελα να πάω, όνειρα που θα ήθελα να γίνουν πραγματικότητα, ανθρώπους που θα ήθελα να δεθώ, να ερωτευτώ και να με αγαπήσουν να μοιραστώ στιγμές και γενικά όπως θα ήθελα να είμαι!
-Παράξενη απάντηση!
-Κείμενο σε διαδικασία επεξεργασίας για ένα θεατρικό έργο!
-Ηθοποιός;
Ναι!
Το μαγαζί έκλεινε και έπρεπε να φύγουμε. Ήταν όντως μια διαφορετική Παρασκευή από τις άλλες.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]
Τα φοιτητικά μας χρόνια μένουν ανεξίτηλα και αυτό γιατί έχουν πλάκα. Είναι εκείνες οι στιγμές που θυμάσαι για πάντα και ξεπετάγονται άξαφνα στην μνήμη σου καθώς κάνεις μια βόλτα στην Πλάκα. Μια απο τις στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα ήταν και η μέρα που έφυγα από το πατρικό μου για να πάω στην Αθήνα, […]