Τρίτη Απόγευμα στην Ηλιούπολη.
Το γυμναστήριο δεν ήταν ποτέ η αγαπημένη μου συνήθεια. Πλησίαζε καλοκαίρι και η Λίζα φαγώθηκε να πάμε στο νέο γυμναστήριο που είχε personal. Τώρα πια έχει γίνει πολύ in -που λένε.
-Να κάνεις personal, θα δεις διαφορά!
Personal = να είναι κάποιος από πάνω σου και να σε ενθαρρύνει να συνεχίσεις. Στην αρχή μου φάνηκε λίγο περίεργο. Μετά το σκέφτηκα κι είπα να το δοκιμάσω. Μου φαινόταν ωραία η ιδέα να σου δίνει θάρρος να συνεχίσεις, να πιστεύει ότι μπορείς και να συνεχίσεις για να χάσεις το 1 γραμμάριο λίπους. Όχι, όχι δεν το φιλοσόφησα τόσο πολύ πριν πάω, απλά ήταν κάποιες σκέψεις. Έτσι για να έχουμε να σκεφτόμαστε. Γελάω πάντα όταν τα σκέφτομαι αυτά.
Πάμε πρώτη μέρα. Εγώ θα ξεκινούσα με ένα γυμναστή εν ονόματι Μάνο.
-Γεια σου Μάνο
-Γεια σου Μυρσίνη!
-Θα ξεκινήσουμε με 5 ασκησούλες σήμερα επειδή είναι πρώτη μέρα.
Η αλήθεια είναι ότι με εντυπωσίασε η ενέργεια που είχε και ο ρυθμός που έδινε στις ασκήσεις που έκανα.
-Πάμε πάμε Μυρσίνη! Το έχεις προχώρα! Ένα ακόμα!
Όσο χαζό και αν σου φαίνεται, μεγάλωνε το θάρρος μου και συνέχιζα. Πίστευα και εγώ, ενώ μου φαινόταν ότι δεν άντεχα άλλο, έκανα και το τελευταίο. Τελευταίο σετ με κοιλιακούς.
-Μυρσίνη τελευταίο σετ και τέλος για σήμερα. Κοιλιακούς και έφυγες! Πάμε!
Φτάνουμε κάπου στα 20 και τα έχω φτύσει.
-Πάμε Μυρσίνη! 21,22
-Μάνο, δεν μπορώ άλλο!
-Μπορείς! Το έχεις! Πάμε!
-23,24,25!
-Μάνο, όχι άλλο!
-Αλλά 5 και τέλος! Πάμε!
-26,27!Παμε!
-Μάνο, όχι άλλο!
-28 πάμε! Αλλά 2!
-Δεν μπορώ!
-Πίστεψε στο φως! 29!
-Τι;
-Πιάσε στο φως!30!Τέλος!Μπράβο Μυρσίνη! Έπεσα κάτω κομμάτια.
-Ουφ!
-Είδες τι κάνει μια λάμπα; Για να τη φτάσεις έβγαλες και τον τελευταίο κοιλιακό! Μπράβο Μυρσίνη! Πίστεψε στο φως! Τα λέμε αύριο!
Γέλασα με την καρδιά μου.
Ήμουν πτώμα, αλλά ένιωθα μια χαρά που γελούσαν και τα μάτια μου.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Μυρτώ!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]
Τα φοιτητικά μας χρόνια μένουν ανεξίτηλα και αυτό γιατί έχουν πλάκα. Είναι εκείνες οι στιγμές που θυμάσαι για πάντα και ξεπετάγονται άξαφνα στην μνήμη σου καθώς κάνεις μια βόλτα στην Πλάκα. Μια απο τις στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα ήταν και η μέρα που έφυγα από το πατρικό μου για να πάω στην Αθήνα, […]