Σάββατο πρωί στην Καλλιθέα.
Είναι Σάββατο και έχω ξυπνήσει από το πρωί για να κάνω όσες περισσότερες εξωτερικές δουλειές μπορώ, και μετά να πάω στο σπίτι γρήγορα να κάνω και τις εντός σπιτιού. Δεν μπορώ καν να τις βάλω σε μια σειρά! Ένα Σάββατο δε φτάνει να τα κάνεις όλα, αλλά δεν μπορείς να κάνεις και κάτι άλλο.
-Θέλω να πάω σούπερ μάρκετ, μισό να γράψω τι θέλω να πάρω! Λοιπόν, δεν πρέπει να ξεχάσω να πάρω λαδόκολλα και αλουμινόχαρτο Α! Και φόρμα για το κέικ που θέλω φτιάξω. Πρωινό με κέικ σοκολάτα- πορτοκάλι αύριο! Επιβάλλεται! Επίσης, θέλω να αλλάξω την μπλούζα που πήρα σε μικρότερο νούμερο. Μα γιατί το έκανα αυτό; Υπήρχε περίπτωση να άλλαζε το νούμερο μου μέσα σε μια βδομάδα! Άκυρο! Α! Θέλω να αγοράσω μανταλάκια γιατί δε φτάνουν πια να απλώσω τα ρούχα, άσε που έχουν σπάσει και τα μισά και δεν μπορώ να τα βλέπω καν. Μετά θέλω να πάω τα παπούτσια μου στον τσαγκάρη, ήταν η κατάλληλη φάση για να σπάσει το τακούνι, δεν μπορούσαν να περιμένουν να τα φορέσω στο γάμο την Παρασκευή! Θέλω να περάσω από τη θεία Λένια να της αφήσω τα σεντόνια, να περάσω να αλλάξω τα λάδια στο αμάξι, να αφήσω το αμάξι για πλύσιμο. Θέλω, θέλω… Τι ώρα πήγε άραγε; Πρέπει να φύγω άμεσα για να τα κάνω όλα αυτά! Και μετά θέλω να έρθω να μαγειρέψω, να καθαρίσω να …
Ο Παύλος με ακούει, με κοιτάει και γελάει καθ όλη τη διάρκεια του μονολόγου μου.
-Παύλο, μη γελάς!
-Τι να κάνω;
-Οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ, ατελείωτες είναι!
-Και αν τελειώσουν τι θα γίνει;
-Τίποτα… Μάλλον!
Φύγαμε από το σπίτι γελώντας παρέα.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Κρυσταλλία Σιδηροπούλου!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]