Απόγευμα Κυριακής στη Σταδίου.

Είναι από αυτές τις μέρες που όλα σου φαίνονται μαύρα. Υπάρχουν και αυτές οι μέρες. Είχε συννεφιά, αν και τέλος του Απρίλη και η διάθεση σου συννεφιάζει πιο εύκολα. Καμία ακτίνα ηλίου δεν περνάει ούτε τα σύννεφα, ούτε τη σκέψη σου. Είναι αυτές οι στιγμές που οι άσχημες σκέψεις πετάγονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και δεν προλαβαίνεις καν να τις μαζέψεις. Λες και πρέπει να σκεφτείς το χειρότερο ψυχαναγκαστικά.

Στάθηκα στο φανάρι να περάσω απέναντι στην Σταδίου.

-Δεν προλαβαίνω  να περάσω σε αυτό το φανάρι, είναι γρήγορο! Τώρα που γέρασα περπατάω τόσο αργά, ακόμα και το φανάρι μου φαίνεται μακριά. Ακούω να λέει μια κυρία δίπλα μου.

– Θα μπορούσαν να του δώσουν λίγο χρόνο, της λέω εγώ χαμογελώντας.

-Ο χρόνος δεν αλλάζει κορίτσι μου, εμείς ζούμε το χρόνο όπως θέλουμε, να ζεις χαρούμενα, μόνο χαρούμενα.

Εγώ έχασα το φανάρι και περίμενα το επόμενο, η κυρία πέρασε απέναντι και απομακρύνθηκε. Κοίταξα τον ουρανό, σα να άρχιζαν να αραιώνουν τα σύννεφα και ο ήλιος σα να κρυφοφαίνεται.

Μαρία Τσατσάκη

#atakaistoria #tsatsakimaria

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου ένα σχόλιο;

Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;

  • Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή

  • Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε

  • Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017.  Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους

  • Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο  βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι