Τρίτη Βράδυ Εξάρχεια.


Κορονοϊός το νέο trend της εποχής και ένας ακόμα λόγος για να μη γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου. Γιατί; Τι αναρωτιέσαι; Hello! Καραντίνα! Αν είσαι κλεισμένη στο σπίτι πως θα τον γνωρίσεις;

Η αλήθεια είναι ότι έχεις μεγάλες πιθανότητες με τις βόλτες που βγαίνεις στην άδεια Αθήνα με το αμάξι. Παράνομα/Νόμιμα – με το μήνυμα σου σαφώς και την ταυτότητα σου φυσικά-, γιατί δεν αντέχεις στο σπίτι. Επίσης, μια ακόμα πιθανότητα όταν βγαίνεις τα μεσάνυχτα, αφού έχεις λιώσει στη δουλειά μέχρι τις δέκα το βράδυ για να μην απασχολείς το κεφάλι σου με άλλα θέματα. Ναι, συμφωνώ ότι αυτές είναι δύο καλές πιθανότητες να γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου. Βλέπεις και σε βλέπουν οι άδειοι δρόμοι, τα χρωματιστά φανάρια, ο μαύρος ουρανός και κάπου κάπου ένα φεγγάρι που του λες « Γειά σου».

Όλοι οι φίλοι μου μένουν μακριά και δεν μπορώ να δω κανένα. Αυτό που λένε ότι μιλάς στο βραστήρα κάθε πρωί, αυτό κάνω και εγώ «Καλημέρα βραστήρα μου!». Φτιάχνω το καφεδάκι μου και μιλάω και σε αυτό. Δεν μπορώ να μιλήσω και σε κανένα άλλο. Δεν πρόλαβα να πάρω φυτά. Έχω ακούσει ότι τουλάχιστον στα φυτά είναι καλό να μιλάς, ανθίζουν. Τουλάχιστον δεν θα πήγαιναν άδικα τόσοι άσκοποι μονόλογοι. Βέβαια, σκέφτομαι ότι με αυτά που θα άκουγαν μάλλον θα τα έβρισκα την επόμενη μέρα ξερά. Ναι, ξέρω τι θα μου πεις. Είσαι στο 2020 με τόσα μέσα και δεν μπορείς να μιλάς με τους φίλους σου; Βρε ναι, αλλά τον πρώτο μήνα τον πέρασα μια στο τηλέφωνο, μια στον υπολογιστή , μια στο κινητό και χρησιμοποίησα ό,τι εφαρμογή υπήρχε για να δω ή να μιλήσω με τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Ένα μήνα άντεξα, κάθε μέρα το ίδιο βιολί, κουράστηκα μετά. Πολύ δεν άντεξα; Ναι μιλάω πολύ, το ξέρω, αλλά τι να κάνω να με αλλάξω; Τώρα δε γίνεται παιδάκι μου! Χωρισμένη και απελπισμένη! Άντε τώρα να βρεις τον έρωτα της ζωής σου! Μην κοροϊδεύεις, ξέρεις πόσο καιρό περίμενα να είμαι μόνη μου, να διατηρήσω τις αποστάσεις μου από τον πρώην, να βρω τον εαυτό μου και μετά να ξεχυθώ για να γνωρίσω νέα αγόρια; Πέρασε καιρός και να που ήρθε ο Κορονοϊός και μπες στο σπίτι. Τα είπα και ξεθύμανα η γυναίκα.

Ας περάσουμε τώρα στο παρασύνθημα.Ένα βράδυ που είχα βγει με το αμάξι, πέτυχα , στο φανάρι έναν παλιό μου συνάδελφο. Τυχαίο ή ο έρωτας της ζωής μου; Απελπισία λέγεται, αλλά ας πούμε ότι δεν ειπώθηκε ποτέ. Μου κάνει σήμα από το τζάμι τον χαιρετάω και φεύγω, άναψε πράσινο. Βεβαία, θα μπορούσα να κάτσω λίγο, μια που ο δρόμο ήταν άδειος,  αλλά είμαι και νομοταγής πανάθεμα με! Έφτασα σπίτι και μου έστειλε μήνυμα τι κάνεις κτλ. Μην σας τα πολυλογώ μιλούσαμε μια βδομάδα από μηνύματα. Τι επικοινωνία! Τι ταύτιση! Χαμός! Ο Έρωτας στα χρόνια του Κορονοϊού. Τι σου κάνει η απελπισία καμιά φορά! Μιλάμε συνέχεια, ασταμάτητα και επιτέλους βρισκόμαστε. Κοιμόμαστε μαζί αγκαλιά με όλα τα συναφή στο σπίτι του. Πρέπει να φύγω, γιατί 8.30 πρέπει να έχω ανοίξει τον υπολογιστή και να μιλάω με τα αγαπημένα μου πελατάκια. Τα αγαπώ! Αυτά μου κράτησαν συντροφιά για να μην τρελαθώ σε όλη τη καραντίνα. Τα αγαπώ σας το είπα; Ξυπνάω, φεύγω με ένα φιλί γλυκό και ένα «Τα λέμε». Τα εισαγωγικά δεν τα έβαλα τυχαία, γιατί δεν τα είπαμε ποτέ. Εξαφανιζόλ που λένε. Αυτό! Έκανα μια προσπάθεια να βρεθούμε η απάντηση ήταν όχι. Έκανα δεύτερη προσπάθεια, να βρεθούμε η απάντηση ήταν όχι. Τρίτη και καίγεσαι δε λένε; Μαγείρεψα και έφυγα για το σπίτι του. Ήταν εκεί, όπως όλοι μας. Τον κάλεσα στο κινητό και του είπα ότι είμαι απ’ έξω. Άνοιξε την κουρτίνα να βεβαιωθεί ότι είμαι αρκετά τρελή και κατέβηκε. Είμαι! Ήρθε στο παράθυρο της θέσης του συνοδηγού.


– Δεν μπορείς να μπεις. Κορονοϊός. Αποστάσεις παρακαλώ! Άνοιξε την πόρτα και πάρε αυτή τη σακούλα έχει κοτόπουλο με ρύζι και γλυκό αυτό που σου αρέσει.
Ανοίγει παίρνει την σακούλα και έρχεται στο παράθυρο του συνοδηγού.
– Δεν έπρεπε, μου λέει αμήχανα
– Τώρα μπορεί επίσημα να ξεκινήσει η περίοδος Ghosting, γιατί δε σε κόβω να είσαι στην δική μου κατηγορία caspering. Α!Για το φαγητό μην απορείς, είπα να σου φέρω κάτι που ήρθα απρόσκλητη νυχτιάτικα! Κρίμα να μείνεις νηστικός!
– Τι είναι αυτό; μου λέει
– Το ghosting? Κοινωνικό φαινόμενο. Google it. Καληνύχτα.


Πατάω γκάζι και φεύγω. Μέχρι να σταματήσω στο επόμενο φανάρι, είχα ένα μήνυμα κατεβατό στο κινητό μου από τον κύριο, λέμε τώρα. Μου εξηγεί ότι δεν ήταν ghosting- τουλάχιστον διάβασε τι ήταν, και ότι δεν ήθελε να μου πουλάει φρου-φρου και αρώματα και γι’ αυτό το έκοψε. Μόνος του. Εγώ του απάντησα ότι οι άνθρωποι έχουμε το προνόμιο της ομιλίας και όχι της εξαφάνισης. Α! Μου έδωσε και συγχαρητήρια για την μαγειρική μου. Ευχαριστώ του είπα και δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ. Έτσι ήταν ο δικός μου έρωτας στα χρόνια του Κορονοϊό ή αλλιώς της Απελπισίας.

Έχετε βιώσει και εσείς Ghosting? Πατήστε στη Wikipedia Ghosting (relationships) φίλοι μου να ξέρετε τι είναι για να το αναγνωρίζετε και για να μην το κάνετε και εσείς. Α! Αν θέλετε να μάθετε ποια είναι η κατηγορία μου Caspering, θα σας πω. Εγώ το έβγαλα λόγω εμπειρίας. Το όνομα βγήκε από αυτό το μικρό γλυκό φαντασματάκι που μεγαλώσαμε μπροστά από την τηλεόραση τα πρωινά μας παρακολουθώντας με αγωνία τις περιπέτειες του. Χάρη, λοιπόν, σε αυτό το γλυκό φαντασματάκι, δημιούργησα μια δική μου κατηγορία το Caspering. Είναι για όσους εξαφανίζονται, αλλά κάποια στιγμή στέλνουν ένα απολογιστικό μήνυμα «Δεν ήταν η φάση μου, συγγνώμη που εξαφανίστηκα… κτλ κτλ». Capsering, λοιπόν, για όσους εξαφανίζονται, αλλά απολογούνται γλυκά. Viva σε νέους έρωτες!

Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Γεωργία- Βερενίκη Νάνου !:)

2 Comments

  1. Κατερίνα Μανουσογιαννη 17/11/2020 at 1:39 ΠΜ

    Εκπληκτική ιστορία!! Ανεπανάληπτη γραφή!! Είναι εγώ…χωρις τον έρωτα, ακόμα!

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου ένα σχόλιο;

Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;

  • Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]

  • Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017.  Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]

  • Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο  βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]

  • Τα φοιτητικά μας χρόνια μένουν ανεξίτηλα και αυτό γιατί έχουν πλάκα. Είναι εκείνες οι στιγμές που θυμάσαι για πάντα και ξεπετάγονται άξαφνα στην μνήμη σου καθώς κάνεις μια βόλτα στην Πλάκα. Μια απο τις στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα ήταν και η μέρα που έφυγα από το πατρικό μου για να πάω στην Αθήνα, […]