Σάββατο ξημερώματα στο Λασίθι.
Όταν σε γνώρισα,ένιωσα ότι είσαι εσύ.
Ένιωσα ότι ήρθες στη ζωή μου για να μείνεις.
Αυτό με έκανε χαρούμενο.
Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που σε γνώρισα. Ήταν στο πανηγύρι του χωριού. Σπάνια πηγαίνω σε πανηγύρια, αλλά να που με είχαν ζαλίσει όλοι στην παρέα πάμε και πάμε, τελικά με έπεισαν. Καθίσαμε στο τραπέζι και η μουσική άρχισε. Δε χορεύω ποτέ, κάθομαι απλά και απολαμβάνω τη μουσική και όσους χορεύουν. Ήρθες και κάθισες απέναντι μας. Η βραδιά πέρασε και δεν ανταλλάξαμε κουβέντα. Προς το τέλος γίναμε όλοι μια παρέα και εγώ δεν κατάφερα να μάθω το όνομα σου. Λίγο πριν βγει ο ήλιος και όταν το γλέντι τελείωνε, είδα ότι ετοιμαζόσουν να φύγεις.
-Φεύγεις;
-Ναι, νομίζω είναι ώρα σε λίγο ξημερώνει…
-Καλά δεν περνάς;
-Πολύ ωραία, αλλά το γλέντι τελειώνει σιγά-σιγά…
-Τίποτα δεν μπορεί να σε κρατήσει λίγο παραπάνω;
-Δε νομίζω… καλύτερα να φεύγουμε σιγά- σιγά…
Πήρε τη τσάντα της και άρχισε να προχωράει. Σταματάει, γυρίζει με κοιτάει και μου λέει:
-Εσένα τι θα μπορούσε να σε κρατήσει;
-Νομίζω είσαι αρκετά έξυπνη για να με κρατήσεις.
Μου χαμογέλασε και ήπιαμε παρέα τον πρώτο μας καφέ δίπλα στη θάλασσα.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]