Νιάου!

Πέμπτη μεσημέρι στο Μαρούσι.

Στη δουλειά επικρατεί πάντα μια τρέλα. Θυμάμαι που παλιά έβλεπα στις ειδήσεις εικόνες από το χρηματιστήριο όπου άνθρωποι με κουστούμια φώναζαν και στα πρόσωπα τους καθρεπτίζονταν η ένταση τους. Δεν πίστευα ποτέ ότι υπάρχει δουλειά με τόση ένταση. Η εικόνα αυτή μιλούσε από μόνη της χωρίς να ακούς τι έλεγαν. Τα πρόσωπα τους παραμορφώνονταν ,και ήταν σαν λιοντάρια που ήθελαν να ορμήσουν στα θηράματα τους. Άνθρωποι σε ανθρώπους. Μια εικόνα που μου είχε μείνει πολύ έντονη και δεν πίστευα ότι αυτό μπορεί να είναι πραγματικότητα.

Μεγάλωσα, σπούδασα και έπιασα δουλειά. Ήμασταν μικρή εταιρεία αλλά και τα  5 άτομα που ήμασταν στο γραφείο έκαναν φασαρία για 25. Πολλή φασαρία, πολλές διαφωνίες, γιατί ο καθένας ήταν πολύ ισχυρογνώμων και ήθελε πάντα να περάσει το δικό του. Το αφεντικό αντιμετώπιζε την κατάσταση με απάθεια και αδιαφορούσε  για ότι συμβαίνει έξω από το γραφείο του. Εγώ ήμουν στη reception  και μιλούσα με όλους. Το χειρότερο μου ήταν να είναι πάνω,από το κεφάλι μου παλεύοντας ο ένας να πείσει τον άλλο ότι έχει δίκιο. Ειδικά όταν ήταν ο κ.Τίμος με τον κ.Δημήτρη από το λογιστήριο ήταν το χειρότερο μου. Μπορεί επί μισή ώρα να διαφωνούσαν χωρίς τέλος.

-Καλημέρα Όλγα! Τι κάνεις;

-Καλημέρα κ. Δημήτρη! Όλα καλά εσύ;

-Εγώ δεν είμαι καλά, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε σε αυτή την εταιρεία! Είμαστε 5 νοματαίοι και δεν υπάρχει καμία επικοινωνία!

Δε μιλούσα απλά άκουγα. Ήταν η πρωινή γκρίνια του  κ. Δημήτρη, την οποία την αποφεύγεις μόνο όταν δεν μιλάς.

-Καλημέρα Τίμο!

-Καλημέρα Δημήτρη!

Το χειρότερο μου, όπως είπαμε να βρεθούν πρωί-πρωί πάνω από το κεφάλι μου.

 -Τίμο πρέπει να δούμε το θέμα με τον Βασιλείου

-Τι να δούμε βρε Δημήτρη, σου είπα τι να κάνεις! Δε με ακούς!

-Όπως σου είπα δε συμφωνώ με τη πρόταση σου και θα ήθελα να το δούμε ξανά!

-Μα δεν αλλάζει η πρόταση μου!

-Εγώ δε συμφωνώ!

-Σου είπα ότι αυτή είναι η καλύτερη λύση!

-Πρέπει να το δούμε διαφορετικά!

-Όχι σου λέω αυτή είναι η καλύτερη λύση!

-Διαφωνώ! Θα ήθελα…

-Αυτή είναι η γνώμη μου και δεν αλλάζει!

-Σε παρακαλώ ας το δούμε!

-Είπα όχι!

-Θα ήθελα να το δούμε..

-Έχω περισσότερα χρόνια εμπειρίας και ξέρω καλά τον Βασιλείου…

-Ναι αλλά δεν μας συμφέρει γιατί θα πρέπει…

-Τίποτα δε θα πρέπει, θα κάνεις αυτό που σου είπα και όλα θα πάνε καλά.

-Δε νομίζω!

-Μην είσαι ξεροκέφαλος!

Δεν έχω βγάλει άχνα και η ένταση μεταξύ τους αρχίζει και μεγαλώνει.

-Μα σε παρακαλώ έλα να δούμε τις εναλλακτικές!

-Είπα όχι! Να κάνεις αυτό που σου είπα!

-Ο Βασιλείου δε θα το δεχτεί!

-Πες του και θα το δεχτεί, θα δεις!

Η ένταση αρχίζει και ανεβαίνει.

 -Μα Τίμο δε θα το δεχτεί ο Βασιλείου!

-Θα το δεχτεί!

-Δε θα το δεχτεί!

-Νιάουυυυ! Λέω με ένταση κι εγώ.

-Βρε μπήκε καμία γάτα;

Ο κύριος Τίμος γελάει, ήταν η πρώτη φορά που τον είδα  να γελάει, αρχίζω να γελάω και εγώ και ο κ. Δημήτρης. Ήταν η μόνη φορά που γέλασα στην εταιρεία. Από τότε έγινε η ατάκα  του γραφείου  και γελάμε καμία φορά. Νιάου λέμε και περνάνε όλα για μια στιγμή.Νιάουυυυ.

Μαρία Τσατσάκη

#atakaistoria #tsatsakimaria

Ατάκα από Νάσια Καρκατσέλη!:)