Παρασκευή βράδυ στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Είναι από αυτά τα ζεστά βραδάκια του καλοκαιριού που κάθεσαι στη βεράντα για να χαλαρώσεις.
-Μαμά! Έλα λίγο!
-Τι έγινε παιδί μου;
-Δεν ξέρω τι να βάλω!
Προσπαθώ να μη πω τίποτα, γιατί έχει κατεβάσει τη δική μου και τη δική της ντουλάπα πάνω στο το κρεβάτι, το οποίο δε φαίνεται από το σωρό με τα ρούχα.
Μένω ψύχραιμη και δε λέω τίποτα.
-Έχεις καταλήξει σε κάτι;
-Αν είχα καταλήξει θα σε φώναζα βρε μαμά;
-Τι παπούτσια θα βάλεις;
-Τις μαύρες μου πλατφόρμες φυσικά!
-Φυσικά! Σωστά! Προτείνω να πάρεις και χαμηλά μήπως σε κουράσουν στο χορό!
-Ρε μαμά μου, θα είναι όλες με τα ψηλά και εγώ με τα χαμηλά;
-Λέω να τα πάρεις μαζί σου και ας μην τα βάλεις! Η Μαρία τι θα βάλει;
-Τι άλλο; Κόκκινες πλατφόρμες με ένα τζιν και ένα μαύρο μπλουζάκι!
-Μμμ… Γιατί δε βάζεις αυτό το φόρεμα; Είναι πολύ ωραίο και σου πάει πολύ!
-Μα δε…
-Πάει τέλεια με τις πλατφόρμες σου! Άντε ντύσου σε λίγο θα έρθει και η Μαρία να σας πάω στο στη χοροεσπερίδα!
-Πολλή χαρούμενη είμαι που θα πάμε!
Χτυπάει το κουδούνι.
-Ήρθα!
-Καλώς το κοριτσάκι μου! Καλέ τι ομορφιές είναι αυτές!
-Ευχαριστώ πολύ! Που είναι; Δεν είναι έτοιμη ακόμα;
-Βάφεται στο μπάνιο!
Ακούγονται γέλια και χαρούμενες φωνές που γεμίζουν το σπίτι.
Σήμερα κάθομαι στην ίδια βεράντα, αλλά δεν είναι το ίδιο, μου λείπει αυτή η όμορφη περίοδος της ζωής μου τριγυρισμένη από αυτά τα όμορφα πλάσματα. Κάποτε τις πήγαινα στη πρώτη χοροεσπερίδα του σχολείου και τώρα τις παντρεύω.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Αιμιλία Σκουραδάκη!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]