Πέμπτη βράδυ στο Μετς.
Είναι Πέμπτη και έχει πάει 00.00.
Δεν ακούγεται τίποτα.
Η σιγή της νύχτας έχει άλλη χάρη.
Μου αρέσουν πολύ αυτές οι στιγμές.
Έπεσε στα χέρια μου μια όμορφη ιστορία.
Όμορφα πράγματα διάβασα τώρα.
Eεεε…πριν λίγο δηλαδή!
Μα τότε ήταν τώρα..!
Τι λες;
Αφού τώρα είναι τώρα, πως μπορεί και τότε να ήταν τώρα;
Κι όμως θα ορκιζόμουν πως … να… αλήθεια, τώρα ήταν!
Λες και το τώρα υπάρχει, μα την ακριβώς επόμενη στιγμή εξαφανίζεται και δεν υπάρχει!
Περίεργα πράματα… δε νομίζεις;
Σκέφτομαι πως αυτό που λέμε ζωή, μπορεί να είναι μια τεράστια αγορά.
Μια αγορά, στην οποία πουλάς “τώρα” κι αγοράζεις εμπειρία κι αναμνήσεις.
Από σένα εξαρτάται πόσο ακριβά θα πουλήσεις τη στιγμή σου.
Πάσα ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις τυχαία.
Πάντα μου αρέσει να γράφω σκόρπιες σκέψεις. Πολλές φορές όταν τις διαβάζω την επόμενη μέρα, μου φαίνεται ότι δεν έχουν καμία σημασία. Παρ’ όλα αυτά, εγώ την ώρα που τις γράφω είναι σαν αγγίζω ένα κομμάτι της ψυχής μου. Στιγμιαία. Μάλλον επειδή είναι στιγμιαία δεν έχουν καμία σημασία την επόμενη μέρα.
Έχει σημασία;
Αναρωτιέμαι ξανά γιατί γράφω σκόρπιες σκέψεις. Θα απαντήσω αύριο, αν έχει σημασία. Γελάω μόνος μου και με αυτά που λέω, δηλαδή με αυτά που γράφω. Γράφω δίχως σκοπό και αυτό με απελευθερώνει.
Πάντα κλείνω τις σκόρπιες μου σκέψεις.
Με εκτίμηση,
Πέτρος
Τώρα λέω να κλείσω.
Με εκτίμηση στην στιγμή.
Πέτρος
«34ετών νέος τότε και τώρα «λέμε τώρα…»
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Πέτρο Δουμπιώτη!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]