Τρίτη Βράδυ στον Πειραιά.
-Στέλιο, πήρες φρούτα;
Φωνάζει η Βέτα από την κουζίνα, καθώς είχε ακούσει τον Στέλιο να μπαίνει μέσα στο σπίτι.
-Βέτα, το ξέχασα! Δε τα είδα στη λίστα!
-Για κοίτα στο πίσω μέρος που έχω βάλει ένα βελάκι ώστε να δεις πίσω και να περάσεις από τον κύριο Ηρακλή για να πάρεις τα φρούτα και τα λαχανικά.
-Μμμμμ… Δεν το είδα!
-Φανερό!
-Έλα μη με κοροϊδεύεις! Θα πάω τώρα!
-Άστο δεν πειράζει! Θα πάω εγώ!
-Δε χρειάζεται, πρέπει να πάω να πάρω τη Λίζα από το φροντιστήριο να πάω να πληρώσω το μπαλέτο της Βέλης, να πάρω το πουκάμισο σου από το καθαριστήριο και να πάω στην κ. Μυρτώ τα τάπερ! Α! ξέχασα πρέπει να περάσω να πληρώσω και το λογαριασμό της ΔΕΗ!
-Θα τα κάνω εγώ! Όλα!
-Αγάπη μου δε χρειάζεται!
-Είπα θα πάω και θα πάω να τα κάνω εγώ όλα!
-Όλα αυτά πρέπει να γίνουν μέχρι τις 9 που κλείνουν μαγαζιά το έχεις;
-Το έχω!
Ο Στέλιος φεύγει και η Βέτα χαμογελάει πίσω από την πόρτα. Πάει πίσω στην κουζίνα. Στις 9 πάρα τέταρτο χτυπάει το τηλέφωνο της.
-Έλα Στέλιο μου!
-Βέτα! Ντύσου και έλα για παγωτό στην «’Οαση» είμαστε με τη Λίζα και την Βέλη!
-Θα ήθελα να ρωτήσω αν έκανες αυτά που είπαμε… μπορώ να ρωτήσω ή δε θα μου αρέσει αυτό που θα ακούσω;
-Φυσικά και τα έκανα! Όλα! Τα φρούτα…
-Τα ξέχασες;
-Όχι βέβαια! Τα έχω στο αμάξι!
-Έγινε σε 5 λεπτά είμαι εκεί!
-Σε περιμένουμε!
-Σε ευχαριστώ πολύ Στέλιο μου! Μπράβο!
-Αφού ξέρεις εγώ λειτουργώ μόνο υπό πίεση!
-Είσαι ένας γλύκας! Έρχομαι σε 5 να φάμε παγωτό! Για εμένα παρφέ με σιρόπι βύσσινο!
-Το έχω παραγγείλει ήδη!
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Θανάση Γ.!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι