Κυριακή βράδυ στο Γκύζη.

Θυμάσαι πως ένιωσες όταν ερωτεύτηκες για πρώτη φορά;

Έτσι νιώθω για εσένα.

Είσαι ο άνθρωπος που ερωτεύτηκα με το που είδα τα μάτια σου.

Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν τι νιώθω για εσένα.

Η αγκαλιά σου είναι η στιγμή ευτυχίας μου, που δεν γνώριζα καν αν υπάρχει.

Είναι η πρώτη φορά που δε θα κοιμηθούμε μαζί.

Ο πρώτος μας καβγάς.

Τσακωθήκαμε και δεν ξέρω πώς να αντιδράσω. Ούτε εσύ μάλλον.

Είναι η πρώτη φορά που δεν πήρα ταξί σαν τρελή να έρθω να σε βρω για να κοιμηθούμε αγκαλιά στις 4 τα μεσάνυχτα, έτσι επειδή απλά θέλω.

Στα 18 όλα γίνονται την στιγμή που τα νιώθεις, χωρίς σκέψη, απλά γίνονται.

Αυτή τη φορά, δε γίνεται τίποτα.

Σιωπή

Καμία κλήση
Κανένα μήνυμα
Κανένα κουδούνι

Σιωπή. Μόνο σιωπή

Κάθομαι στο τραπέζι της κουζίνας και κοιτάζω επίμονα το κινητό μου. Κόβω βόλτες πάνω κάτω χωρίς λόγο. Θα ήθελα να ακουστεί ο ήχος από τη δική σου κλήση.

Πιάνω το κινητό στα χέρια μου και προσπαθώ να σε πάρω τηλέφωνο.

Το μετανιώνω. Το αφήνω.

Δεv ξέρω τι πρέπει να κάνω.

Δεν ξέρω τι θέλω να κάνω.

Καβγάς πρώτη φορά στα 2 χρόνια μπορεί να μην είναι και τόσο φυσιολογικό αλλά τώρα συνέβη.

Πιάνω ξανά το κινητό για να γράψω μήνυμα.

Το αφήνω.

Δεν ξέρω τι να γράψω.

Δεν ξέρω αν θέλω να στείλω.

Δεν ξέρω αν πρέπει να στείλω.

Δεν ξέρω τι πρέπει και τι θέλω να στείλω.

Αφήνω ξανά το κινητό στο τραπέζι, το κοιτάζω επίμονα. Συνεχίζω να κόβω βόλτες και σκέφτομαι τι θέλω και τι πρέπει. Δεν ξέρω.

Χτυπάει ο ήχος από το μήνυμα. Εσύ είσαι.

” Κοιμήσου, δε θα στείλω.”

Μαρία Τσατσάκη

#atakaistoria #tsatsakimaria

Ατάκα από Γεωργία Κωτσιοπούλου! :)

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου ένα σχόλιο;

Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;

  • Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή

  • Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε

  • Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017.  Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους

  • Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο  βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι