Παρασκευή βράδυ στο Χολαργό.
-Πάμε για ποτό;
-Πάμε.
-Μεγάλο ενθουσιασμό βλέπω!
-Έχεις όρεξη να με κράξεις;
-Όχι, έχω όρεξη για ποτό! Κερνάω! Σήμερα ήταν η πρώτη μου μέρα στη δουλειά!
-Να με κράξεις όσο θέλεις! Το ξέχασα! Συγνώμη ρε Εβελίνα! Πως ήταν η πρώτη σου μέρα;
-Να έρθω να σε πάρω να πάμε για ποτό και να στα πω από κοντά;
-Έλα! Συγνώμη το ξέχασα! …ούτε καλή αρχή δε σου είπα! Σε αφήνω να με κράξεις όσο θέλεις!
-Ξεκόλλα! Ετοιμάσου! Έρχομαι!
Έβαλα τις καινούργιες κόκκινες πλατφόρμες μου, σήμερα τις πήρα για το γούρι της νέας αρχής και πήγα να πάρω την Μάρω από το σπίτι.
-Έφτασα! Κατέβα!
-Κατεβαίνω!
Μπαίνει στο αμάξι.
-Κοριτσάκι μου! Καλή αρχή στη νέα σου δουλειά!
-Ευχαριστώ! Που λες να πάμε;
-Στο στέκι μας!
-Πάμε!
Μπαίνουμε στο μαγαζί.
-Μάρω, να κάτσουμε στη συνηθισμένη θέση;
-Ναι, πάμε!
-Δε σε βλέπω καλά…
-Αυτά θα λέμε τώρα; Πες μου πως ήταν σήμερα στη δουλειά!
-Θα στα πω, αλλά θα μου πεις και εσύ τα δικά σου!
-Τι να σου πω… ένας χρόνος λέει περισσότερα… Έλα λέγε για τη δουλειά!
-Πρώτη εντύπωση πολλή θετική! Δουλεύω με κινέζους κυρίως… Και έτσι ξαφνικά… από το πουθενά… ερωτεύτηκα έναν Κινέζο!
-Τι; Εβελίνα τι λες; Μέθυσες; Δεν έχουμε πάρει καν ποτό.
Σταμάτησα να μιλάω γιατί δεν ήξερα τι να πω. Είχα μείνει κόκαλο.
-Μάρω;
Γυρνάει και τον βλέπει.
-Παύλο;
-Γεια σου Μάρω! Γεια σου Εβελίνα!
-Γεια σου Παύλο!
-Εβελίνα, ερωτεύτηκες Κινέζο;
-Άσε Παύλο, πήγα σήμερα πρώτη μέρα στη νέα μου δουλεία, όλοι Κινέζοι γύρω μου, καταλαβαίνεις! Και έτσι ξαφνικά… από το πουθενά… ερωτεύτηκα ένα Κινέζο!
Για κάποιο λόγο μας φάνηκε τόσο αστείο που ξεσπάσαμε σε γέλια χωρίς να μπορούμε να σταματήσουμε. Αρχίσαμε να μιλάμε Κινέζικα, να κάνουμε τους Κινέζους και να γελάμε ακατάπαυστα με αστεία περί Κινέζων.
Το έπαιζα Κινέζα γιατί δεν ήξερα τι άλλο μπορούσα να κάνω εκείνη τη στιγμή.
-Πάω τουαλέτα.
Ήταν η καλύτερη δικαιολογία για να φύγω. Τους άφησα μόνους.
-Γύρισες ή διακοπές;
-Γύρισα.
-Τι λέει η Αφρική;
-Δε λέει.
-Σαν τη Κίνα δε λέει τίποτα! Λες να ερωτευτώ και εγώ έναν Κινέζο;
-Κάνεις την Κινέζα;
-…ένα χρόνο τώρα!
-…λέω να μη περάσει άλλος χρόνος έτσι…
Γύρισα στη θέση μας, αλλά δε τους βρήκα
-Τα ποτά είναι πληρωμένα, μου είπε ο σερβιτόρος φωνάζοντας. Εσύ είσαι η Εβελίνα ε; Μου είπε η Μάρω να σου πω ένα συγνώμη και ένα ευχαριστώ, ξέρεις εσύ! Έτσι μου είπε! Δε θα σας καταλάβω ποτέ εσάς τις γυναίκες!
– Καλό βράδυ!
-Καλό βράδυ!
Κρυφογέλασα, χάρηκα πολύ και έφυγα.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Κορίνα Χαρβαλή!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]