Τετάρτη βράδυ στην Πανόρμου.
Ξεκίνησε σιγά σιγά. Ο ιός είναι έξω και εσύ πρέπει να είσαι μέσα. Είναι θέμα ζωής και θανάτου. Κυριολεκτικά. Είναι η στιγμή που τρομάζεις και κάθεσαι μέσα. Σπίτι. Εγκλεισμός. Χτες ήσουν ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις. Σήμερα είσαι μέσα πολιορκημένος από έναν ιό. Θυμώνεις, ανησυχείς, αναρωτιέσαι γιατί και μόνο φοβάσαι. Φοβάσαι το έξω. Έξω είναι ο ιός. Πολιορκημένος ο χρόνος σου.
Σιγά-σιγά το συνηθίζεις. Αν σου έλεγαν τα Χριστούγεννα για αυτό το σενάριο της ζωή σου θα γελούσες με την καρδία σου, σα να ήταν το καλύτερο ανέκδοτο του κόσμου. Τώρα είναι η πραγματικότητα σου, η καθημερινότητα σου και αρχίζει να σου φαίνεται φυσιολογικό. Δε βλέπεις τους δικούς σου ανθρώπους και είναι φυσιολογικό. Δουλεύεις από το σπίτι και είναι φυσιολογικό. Για να βγεις έξω από το σπίτι πρέπει να στέλνεις μήνυμα και είναι φυσιολογικό. Στην τράπεζα και στο supermarket, οι άγνωστοι που συναντάς γίνονται οι δικοί σου άνθρωποι για μια στιγμή, γιατί αυτούς βλέπεις από κοντά και μπορείς να τους μιλάς. Η μάσκα και τα γάντια είναι τα απαραίτητα για να βγεις έξω. Απαραίτητα. Δεν αναρωτιέσαι πια αν είναι φυσιολογικό απλώς το ζεις. Παύεις πια να κατεβαίνεις με το ασανσέρ, παρόλο που μένεις στον 6ο και καθώς κατεβαίνεις τις σκάλες βλέπεις παπούτσια έξω από τις πόρτες. Φυσικό επόμενο. Περπατάς και όλα είναι κλειστά. Ερημιά. Θα μπορούσες να το φανταστείς; Η απάντηση είναι όχι. Συνεχίζεις να περπατάς, συνεχίζεις να ζεις. Αποδοχή.
Σιγά- σιγά εκεί στο «μέσα» ανακαλύπτεις το σπίτι σου. Πράγματα ξεχασμένα, συνήθειες που ήθελες να έχεις και τώρα μπορείς. Ανακαλύπτεις το μέσα σου και αλλάζεις σιγά-σιγά. Αλλάζεις. Διαβάζεις πιο πολύ, γράφεις πιο πολύ, ακούς μουσική πιο πολύ, κοιμάσαι πιο πολύ. Ο εγκλεισμός σου προσφέρει την ελευθερία να χρωματίσεις την κάθε σου στιγμή στο μέσα και στο μέσα σου. Εγκλεισμός ή Ελευθερία;
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]