Κυριακή στο Σούνιο. Η συνήθεια μου είναι κάθε Κυριακή μια βόλτα στη θάλασσα. Το χειμώνα βλέπω τη θάλασσα μέσα από το αμάξι, ενώ όταν ανοίγει ο καιρός τη νιώθω στο πετσί μου που λένε. Όταν μου έλεγαν ότι υπάρχουν άνθρωποι που κολυμπούν το χειμώνα δεν το πίστευα. Μου φαινόταν τρελό. Παράλογο. Σίγουρα κάτι που δε […]
Δευτέρα πρωί στο Μοσχάτο. Δουλεύω από τα 18 και αποφάσισα στα 30 μου να γίνω ελεύθερος επαγγελματίας. Βαρέθηκα να ακούω -αυτό πρέπει να κάνεις! Αυτό είναι το σωστό! Πάντα άκουγα αυτή την έκφραση έχοντας μια αμφιβολία. Στην αρχή ακολουθούσα το σωστό, όπως μου έλεγαν. Δεν ήξερα, άκουγα κι έκανα. Όσο περνούσαν τα χρόνια, η αμφιβολία […]
Πέμπτη μεσημέρι στην Κούβα. -Νόμιζα ότι δε θα έρθεις… -Πες ένα γεια… -Αφού είπες ότι δε θα έρθεις ξανά… Νέα ζωή και… -Νέα ζωή για 2 μέρες… -Ξανά εδώ; -Προσπαθώ… -Μάταιη η προσπάθεια… -Ξανά εδώ… με τα γνωστά… -Για τα γνωστά αλλού… Όχι εδώ ξανά! Μαρία Τσατσάκη #photoistoria #atakaistoria #tsatsakimaria 1η Ιστορία εμπνευσμένη από φωτογραφία! […]
Κυριακή μεσημέρι στα Πετράλωνα. «Αγαπημένη μου, ‘Ολη μας η ζωή είναι ένα πρωινό ξύπνημα. Ποτέ δεν ήμουν πρωινός τύπος. Όμως, ήμουν ο τύπος σου, το ξέρω καλά. Αναγκαστικά στο σχολείο έπρεπε να ξυπνάω πρωί. Ποτέ δεν προλάβαινα την προσευχή. Αναγκαστικά στις εξετάσεις έπρεπε να ξυπνάω πρωί. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να δίνουμε […]
Κυριακή βράδυ στη Κηφισιά Η μαγεία στην καθημερινότητα κρύβεται στα μικρά πράγματα. Έτσι λένε. Ποτέ μου δε συμφώνησα με αυτή τη θεωρία. Γιατί η μαγεία να κρύβεται στα μικρά πράγματα και τα μεγάλα τι είναι; Στη δική μου ζωή δεν έδινα ποτέ σημασία στα μικρά πράγματα. – Δες το χαμόγελο ενός περαστικού, χαμογέλασε σε αυτόν […]
Απόγευμα Κυριακής στη Σταδίου. Είναι από αυτές τις μέρες που όλα σου φαίνονται μαύρα. Υπάρχουν και αυτές οι μέρες. Είχε συννεφιά, αν και τέλος του Απρίλη και η διάθεση σου συννεφιάζει πιο εύκολα. Καμία ακτίνα ηλίου δεν περνάει ούτε τα σύννεφα, ούτε τη σκέψη σου. Είναι αυτές οι στιγμές που οι άσχημες σκέψεις πετάγονται με […]
Τρίτη πρωί στο Κουκάκι. -Καλησπέρα σας κα. Έλενα, τι κάνετε; -Καλησπέρα Ρόζα, όλα καλά! – Μπορείτε να περάσετε, το ντουλαπάκι σας είναι το 22. Ορίστε και τα κλειδιά σας! -Ευχαριστώ κορίτσι μου! -Γεια σας κα.Λυδία – Σε ευχαριστούμε, Ρόζα, θα τα πούμε σε λίγο. Οι δυο κυρίες περίμεναν μπροστά μου και μπήκαν μαζί. Μετά μπήκα […]
Η γοητεία του να κοιμάσαι λυπημένος. Κυριακή βράδυ στην Πλατεία Κολιάτσου. Ήταν από τις πιο όμορφες Κυριακές μας, μαζί. Καιρό είχα πει ότι μας αξίζει μια Κυριακή να λιώσουμε στη θάλασσα αγκαλιά, να ακούσουμε μουσική, να μου διαβάζεις παραμύθια και να σου διαβάζω τα ποιήματα σου. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί θέλεις να σου διαβάζω […]
Παρασκευή βράδυ στο Θησείο. Είμαι τυχερή που βρήκα πάρκινγκ έξω από το σπίτι μου. Όταν συμβαίνει αυτό νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Το διαβάζεις και γελάς είμαι σίγουρη! Θα ήθελα να δω πως θα αντιδρούσες όταν είναι μεσάνυχτα, γυρνάς σπίτι κατάκοπη από δουλειά, φαγητό,ποτά, και θέλεις μόνο με διακτινισμό να βρεθείς στο κρεβάτι σου. […]
Κυριακή ξημερώματα στο Λυκαβηττό. Ήμουν βοηθός σκηνοθέτη τότε. Ήθελα πάντα να έρχομαι στις παραστάσεις σου. Στην πρώτη σου παράσταση ήρθα τυχαία, μου είχε πει ένα φίλος σκηνοθέτης για μια νέα ομάδα και είπα πάμε. Σκέφτηκα πως το χειρότερο σενάριο ήταν να βαρεθώ, ούτως ή άλλως δε θα ήταν η πρώτη φορά και θα ήταν καλύτερα […]
