Μεσημέρι Κυριακή στα Πετράλωνα.
-Παναγιώτη, θέλεις λίγο καρπούζι ακόμα;
-Παππού φούσκωσα!
-Λίγη φέτα ακόμα;
-Όχι, ευχαριστώ! Παππού, να σε ρωτήσω κάτι;
-Ναι παιδί μου!
-Τι λέει αυτό που είναι πάνω απο την πόρτα;
-Θέλεις να σου τη διαβάσω;
-Ναι θέλω!
-Αυτή η οικία σήμερον εμού, αύριο ετέρου και ουδέποτε τινός.
-Τι σημαίνει αυτό βρε παππού;
-Σήμερα είναι Δικό μου, αύριο θα ανήκει σε κάποιον άλλο…
-Και μετά;
-Και μετά δε ξέρω… Ουδέποτε δικό σου, παιδί μου!
-Τι σημαίνει αυτό παππού;
-Ότι το σπίτι μου είναι δικό σου και πάντα ανοιχτό για εσένα. Μόνο χαρούμενο και χαμογελαστό σε θέλω εδώ κοντά μου.
Ήρθα μετά από 20 χρόνια ξανά στην Ελλάδα και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να περάσω μια βόλτα από το σπίτι του παππού μου, του Παναγιώτη. Το σπίτι αν και ήταν αφημένο από το χρόνο είχε ακόμα την επιγραφή.
«Ουδέποτε δικό σου, παιδί μου»
Αντήχησε στα αυτιά μου η φωνή του παππού μου και ζωντάνεψε η αγκαλιά του απο εκείνη την Κυριακής που τρώγαμε καρπούζι με φέτα στο μπαλκόνι.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Ιωάννης Ζορμπάς!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]