Δευτέρα πρωί, Παλλήνη
Ποτέ μου δε πίστευα ότι από το χωριουδάκι μου στον Έβρο θα ερχόμουν να δουλέψω στην Αθήνα. Η ζωή μου είχε διαμορφωθεί για να μείνω για πάντα στο χωριουδάκι μου, αλλά να πως τα φέρνεις η ζωή και ξαφνικά βρίσκεσαι κάπου αλλού με δουλειά και μια νέα ζωή που ξεκινάει χωρίς καλά-καλά συνειδητοποιήσεις τι έχει συμβεί. Σήμερα θα πήγαινα πρώτη μέρα στο οινοποιείο και είχα μεγάλη αγωνία. Γνώριζα μόνο τη φίλη μου την Ελένη που με πρότεινε για τη δουλειά, δεν ήξερα και κανένα άλλο.
Πρώτη μέρα στη δουλειά και όλα ήταν άγνωστα. Με υποδέχτηκε στην είσοδο ο κύριος Νίκος με την Ελένη, είχαν μαζευτεί όλοι στη κεντρική σάλα του οινοποιείου και έτσι άρχισαν οι συστάσεις.
-Καλή μέρα σε όλους, είπε ο κ.Νίκος, θα ήθελα να σας συστήσω το νέο μέλος της οινο-οικογένειας μας, την Αφροδίτη.
-Γεια σας, χαίρομαι που είμαι μαζί σας και σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη υποδοχή σας!
Είχαν ετοιμάσει ένα σωρό πράγματα για να φάμε και να τους γνωρίσω έναν- έναν. Τελικά η οικογένεια ήταν μεγάλη, πολλά νέα πρόσωπα. Όμως ένα επίμονο βλέμμα ξεχώριζε στο άγνωστο. Εκεί που άρχισαν όλοι να επιστρέφουν στις δουλείες τους και η σάλα άρχιζε να αδειάζει, ήρθε και μου μίλησε.
-Γεια σου Αφροδίτη!
-Γεια σου …το όνομα σου;
-Γιώργος.
-Γεια σου Γιώργο, δουλεύεις πολύ καιρό εδώ;
-Πριν από ένα μήνα ξεκίνησα…
-Και πως σου φαίνεται;
-Πολύ καλά! Είχα άλλη ζωή σε ένα χωρίο λίγο πιο έξω από τα Τρίκαλα και όλα άλλαξαν σε μια στιγμή. Έτσι βρέθηκα εδώ!
-Και εγώ, από Έβρο έρχομαι για να φανταστείς!
-Ακόμα πιο μακριά…
-Ναι, μακριά…
-Ήρθαμε από μακριά για να συναντηθούμε…εδώ!
-Μήπως να πάμε στις δουλειές μας;
-Ας είναι… το σημαντικό είναι ότι συναντηθήκαμε!
-Το σημαντικό είναι θα συναντιόμαστε κάθε μέρα!
Του χαμογέλασα, μου χαμογέλασε και φύγαμε.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Χαρά Χρυσάφη!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]