Κυριακή μεσημέρι, Πλάκα

Ήταν ένα από τα πιο όμορφα μεσημέρια του Απρίλη, που δε χορταίνεις τον ήλιο και βγαίνεις βόλτα στη Πλάκα. Πώς επισφραγίζεις όμως ένα τέλειο κυριακάτικο μεσημέρι; Ουζάκι, μεζεδάκια και καλή παρέα. Είχαμε ξεκινήσει από τις 12 να βολτάρουμε στην Διονύσου Αρεοπαγίτου και καταλήξαμε στη Πλάκα. Παραγγείλαμε τα ψαράκια μας, τα ουζάκια μας – με λεμονάδα φυσικά για να είναι πιο γλυκό το ποτό – αρχίσαμε τα ανέκδοτα, τις ιστορίες και πίναμε γελώντας μέχρι το απόγευμα λίγο πριν πέσει ο ήλιος.

-Απόοοοοολαυση! λέει ο Όμηρος

-Απόλαυση σε τι; τον ρωτάω για να τον πειράξω λίγο

-Απόοοοοολαυση, το ούζο βρε παιδί μου! λέει ξανά

-Απόοοοοολαυση, το τηγανιτό μπαρμπουνάκι που λιώνει στο στόμα, λέει ο Πάνος

-Απόοοοοοολαυση, το σαγανάκι με το τυράκι που γεμίζει τον ουρανίσκο σου, λέει η Νόρα

-Απόοοοοολαυση, ο ήλιος βρε παιδιά! λέει ο Χάρης

-Απόοοοοολαυση, το πρωινό χουζούρεμα, καλέ! λέει ο Άρης

Και κάπως έτσι ξεκίνησε ένα παιχνίδι χωρίς σταματημό.

-Απόλαυση, η πρώτη βουτιά του καλοκαιριού!

-Απόλαυση, τα σχέδια για διακοπές!

-Απόλαυση, η μυρωδιά του πρωινού καφέ!

-Απόλαυση, φεύγω με βαλίτσα από το σπίτι!

-Απόλαυση, η βραδινή γουρουνιά!

-Απόλαυση, να περπατάς ξυπόλυτος στην άμμο!

-…και στο σπίτι στο παγωμένο πάτωμα!

Βάλαμε όλοι τα γέλια.

-Απόοοοοοολαυση που είμαι εδώ μαζί σας, αύριο θα είμαι στο Λονδίνο! …λέω εγώ και είμαι λίγο πριν πέσει το δάκρυ…

-Οοοοοοοοο!

…φωνάζουν όλοι, με αγκαλιάζουν και συνεχίζουμε να πίνουμε τα ουζάκια μας γελώντας. Απόοοολαυση!

Μαρία Τσατσάκη

#atakaistoria #tsatsakimaria

Ατάκα από Κατερίνα Παπαδαμάκη!:)

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου ένα σχόλιο;

Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;

  • Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή

  • Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε

  • Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017.  Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους

  • Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο  βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι