Κυριακή μεσημέρι, χωριό
Κλασσικό κυριακάτικο τραπέζι στο χωριό. Είχαμε πάει μαζί με το Λευτέρη να τον γνωρίσω και στην υπόλοιπη οικογένεια. Ήθελα να τον γνωρίσω στον παππού, στη γιαγιά και τη θεία και φυσικά άθελα μου τον γνώρισε όποια κουτσομπόλα πέρασε «τυχαία» εκείνη τη μέρα από το σπίτι της γιαγιά και του παππού. Καθίσαμε στο τραπέζι.
-Καλώς όρισες Λευτέρη στο σπίτι μας, λέει ο παππούς μου
-Καλώς σας βρήκα, κύριε Παντελή
-Πάμε να κάτσουμε να φάμε! Η γιαγιά της Ειρήνης έχει ετοιμάσει τόσα φαγητά που δε χωράνε στο τραπέζι!
Καθίσαμε όλοι μαζί στο τραπέζι και οι συζητήσεις φούντωναν ολοένα και περισσότερο, και πότε θα παντρευτείτε, και πότε λέτε να κάνετε παιδί, και σε ποιο σπίτι θα μείνετε, και μήπως να πάρετε ένα οικογενειακό αμάξι και… και… και… τέτοιες στιγμές με κάνουν να νιώθω τόσο άβολα. Η γιαγιά μου με κατάλαβε. Εκείνη τη στιγμή που όλοι στο τραπέζι ρωτούσαν ερωτήσεις και εγώ είχα ένα παγωμένο χαμόγελο, διακόπτει τη συζήτηση η γιαγιά και λέει:
-Από το πιάτο που θα φας,το δοκιμάζεις πρώτα! Ειρήνη και Λευτέρη, λέω να δοκιμάσετε πρώτα την πατατοσαλάτα.
Εκείνη τη στιγμή σταμάτησαν όλοι να ρωτάνε για γάμους, κουφέτα και παιδιά και ο παππούς ξεκίνησε τις ιστορίες από τη Κατοχή.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]