Κυριακή πρωί, Λαγονήσι.
Μια Κυριακή μεσημέρι του Αυγούστου μου είχες πει:
-Είμαι εκεί, κι ας είμαι μακριά, θα με βρεις αν με ψάξεις, αρκεί να ακολουθήσεις τα βήματα στην άμμο.
– Πάντα αυτά θα ακολουθώ όσο μακριά και αν είσαι, γιατί σε έχω μέσα μου. Κομμάτι της ψυχής μου είσαι.
Αυτό είχα πει εγώ εκείνο το μεσημέρι του Αυγούστου στην αγαπημένη μας παραλία στο Λαγονήσι. Χωρίσαμε χτες το βράδυ. Ήμασταν δύο χρόνια μαζί. Έφυγε για σπουδές στην Αμερική, παίρνοντας μαζί του και τα δύο χρόνια μας.. Ο πρώτος έρωτας. Έρωτας με όλα τα μαγικά του. Μαζί παλεύαμε τα πάντα. Το καλοκαίρι ήταν το καλύτερο. Τελειώσαμε τις πανελλήνιες και ότι δεν είχαμε ζήσει το ζήσαμε μέσα σε τρεις μήνες. Εγώ πέρασα στην Αθήνα και ήξερα ότι τον Οκτώβριο θα φύγει για Αμερική. Πολλά τα μίλια και άγνωστη η επιστροφή. Όσο και αν πονάς ξέρεις μέσα σου ότι αυτό είναι το πιο σωστό. 30 Σεπτεμβρίου θα τέλειωναν όλα. Έφτασε Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου και όλα τέλειωσαν. Κυριακή πρωί. Δεν κοιμήθηκα, πήρα το αμάξι και πήγα στην αγαπημένη μας παραλία στο Λαγονήσι. Ευτυχώς δεν ήταν κανείς και έκλαψα χωρίς ντροπή. Ξύπνησαν όλες οι μνήμες. Ξύπνησαν τα λόγια σου.
«Είμαι εκεί, κι ας είμαι μακριά, θα με βρεις αν με ψάξεις, αρκεί να ακολουθήσεις τα βήματα στην άμμο.»
Περπάτησα, μα χάθηκαν τα βήματα.
#atakaistoria #tsatsakimaria
Μάρθα, Σε ευχαριστώ πολύ για την ατάκα!
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]