Δευτέρα βράδυ Αγία Παρασκευή.
Η εβδομάδα ξεκινάει και εγώ δεν έχω καμία διάθεση να πάω στη δουλειά. Αναρωτιέμαι αν μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτή τη δουλειά μέχρι τα 65 ή 70. Πόσο έχει πάει το όριο ηλικίας;
Είμαι 35 και οι αντοχές μου είναι σε οριακό σημείο.
-Μαρίνα, να ξέρεις, αυτό το Project δε θα βγει! Κάθε μέρα και άλλο εμπόδιο, κάθε μέρα κάτι άλλο προκύπτει για να δυσκολέψει τη κατάσταση! Όχι, όχι να μη προχωρήσει! Να κολλήσει εκεί στη λεπτομέρεια! Γιατί τόσα εμπόδια;
-Άντε βρε! Μου λέει η Μαρίνα.
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Είμαστε στο προαύλιο της αυλής, δεύτερο έτος.
-Φανή, πως θα βγει αυτή η εργασία; Έχει τόση πολλή βιβλιογραφία που δε ξέρω αν μας φτάνει μια ζωή για να τα διαβάσουμε όλα αυτά!
-Άντε βρε Μίνα! Θα βγει!
– 0 –
Είμαστε στο σπίτι του Γιώργο, τρίτο έτος για το πάρτυ των γενεθλίων του.
-Ρε τι έγινε;
-Διακοπή ρεύματος!
-Πάει το πάρτι…
-Άντε βρε! Και γιατί υπάρχουν τα κεριά;
Αρχίσαμε να τραγουδάμε και να χορεύουμε με κεριά και παρέα τη κιθάρα του Νέστορα να μας ξεσηκώνει για χορό.
Μας πήρε το ξημέρωμα, αν και το φως είχε έρθει, εμείς είχαμε ακόμα τα κεριά.
– 0 –
Καλοκαίρι στο τέταρτο έτος.
-Μα είστε τρελοί; Θα πάμε Σεπτέμβρη στη θάλασσα; Λέει η Λένια
-Σήμερα έδειχνε βροχές! Λέει ο Γρηγόρης που μόλις μπήκε στο αμάξι.
-Θα κάνουμε μπάνιο; Ρωτάει ο Μάνος που είχε αρχίσει να βγάζει τα cd για τη διαδρομή!
-Φανή, αλήθεια θα πάμε θάλασσα; Ρε θα βρέξει! Λέει η Νίνα στο πίσω κάθισμα!
-Άντε βρε! Σήμερα δε θα βρέξει αφού έχουμε κανονίσει να πάμε για μπάνιο! Φεύγουμε λέμε! Μάνο, φρόντισε σε παρακαλώ τη μουσική! Λέω εγώ και βάζω μπροστά τη μηχανή.
Σταγόνα δε έριξε. Η μπόρα άρχισε μόλις φτάσαμε στο σπίτι. Ένιωθα το αλάτι στα χείλια μου και έξω μύριζε βροχή.
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Flashback της στιγμής.
-Μαρίνα έχεις δίκιο! Άντε βρε! Θα βγει και αυτό το project όπως όλα τα άλλα!
Στιγμές που ζήσαμε. Στιγμές που θα ζήσουμε.
Άντε βρε όλα γίνονται!
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Φανή Ζάρκου!:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή […]
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε […]
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους […]
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι […]