Σάββατο βράδυ στην Αργυρούπολη.
Έχω χωρίσει εδώ και ένα χρόνο, αλλά δεν θέλω να βγω με κανένα. Όλοι μου λένε ότι πρέπει να κάνω την αρχή. Εγώ δε θέλω, αλλά η φίλη μου η Μαντώ κανονίζει να βγούμε με τον Κώστα. Είχαμε γνωριστεί πριν 3 χρόνια στο γάμο της, όμως τότε ήμουν με το Γιάννη και δεν έβλεπα μπροστά μου. Μόνος του ο Κώστας, ωραίο και καλό παιδί που λέει και Μαντώ, η οποία αποφάσισε χωρίς να μου πει τίποτα να βρεθούμε σε κοινή παρέα αυτό το βράδυ του Σαββάτου. Σάββατο σήμερα και είχα πολλή δουλειά. Είχα καθαρισμό προσώπου για τη Μαρίνα στο κέντρο, εν συνεχεία πήγα να βάψω την Ελίνα στον Κολωνό, που έχει ένα γάμο το βράδυ και μετά πέρασα να κάνω μια θεραπεία στη θεία μου για τις πανάδες της. Τι να κάνω της έχω αδυναμία! Πολλά ραντεβού σε μια μέρα και σε όλη την Αθήνα. Ετοιμάστηκα στα γρήγορα, χωρίς πολλά πολλά, για να πάω για ποτό με τις φίλες μου. Πάω στο στέκι μας , όπου εκεί είναι η Μαντώ με τον άντρα της και μεγάλη παρέα. Τους χαιρετάω όλους και η Μαντώ με συστήνει με όσους δεν ήξερα. Ο Νίκος, η Ελένη και ο Κώστας.
-Γειά σου Ματίνα!
-Χάρηκα Κώστα!
-Εγώ να δεις!
Ένιωσα αμηχανία, χαμογέλασα για να μην πω τίποτα και ο Κώστας για να σπάσει τον πάγο με ρώτησε:
-Με τι ασχολείσαι;
-Είμαι αισθητικός, εσύ;
– Αισθητικός εσύ…αισθησιακός εγώ… θα τα βρούμε!
Ένα κλικ έγινε εκείνη τη στιγμή ανεξήγητο αλλά έγινε. Το αγόρι, ο Κώστας είναι πλέον άντρα μου. Έτσι γίνονται αυτά τα κλικ, με ένα βλέμμα και μια ατάκα.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από την Ματίνα Τσιμπίδη !:)
Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες ιστορίες;
Βράδυ Σαββάτου. Ετοιμάζομαι για να βγω και κοιτάζοντας τον καθρέπτη μιλάω φωναχτά στο άδειο σπίτι: «Γιώργο, μου λείπουν τα σαββατόβραδα μας». Μπήκα στο αμάξι και με δυνατή μουσική έφτασα στο μπαράκι για τα γενέθλια της Ντίνας από το χορό. Πολλοί άγνωστοι γύρω μου, αλλά ήταν σαν να τους ήξερα όλους από καιρό. Τη μια στιγμή
Ήταν Ιανουάριος. Ήταν ο μήνας που θα μετακομίζαμε στο καινούργιο μας σπίτι. Ο Άγγελος μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Μετς, το οποίο το λάτρευε. Ένα νεοκλασικό που κοσμούσε τον πεζόδρομο και ξεχώριζε για την ομορφιά του. Η γιαγιά του μας άφησε ξαφνικά, γιατί ήθελε να φύγει και να κάνει εντύπωση, όπως μας είχε
Αν έχω να θυμάμαι μια μέρα από τη ζωή μου, αυτή είναι η Παρασκευή 10 Νοέμβρη 2017. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Ήταν η μέρα ορόσημο. Είναι δυνατόν ένα email να φέρει την αλλαγή; Δεν το πίστευα, αλλά είναι δυνατόν. Είχα ξυπνήσει κατά τις 10.00 το πρωί μετά από ένα ξενύχτι με τους φίλους
Η συγκατοίκηση πάντα έχει ενδιαφέρον, ειδικά αν τη μοιράζεσαι με μια αγαπημένη σου φίλη. Είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ μέχρι πρωίας. Η ώρα είχε περάσει και ήταν μια το μεσημέρι, αλλά τα φώτα και στα δύο υπνοδωμάτια του σπιτιού ήταν σβηστά. Κοιμόμασταν κι εγώ και η Δέσποινα. Σηκώθηκα κατά τις δύο και ένιωθα το στομάχι