Αδράνεια ή συνήθεια;

Κυριακή στο Σούνιο.

Η συνήθεια μου είναι κάθε Κυριακή μια βόλτα στη θάλασσα. Το χειμώνα βλέπω τη θάλασσα μέσα από το αμάξι, ενώ όταν ανοίγει ο καιρός τη νιώθω στο πετσί μου που λένε. Όταν μου έλεγαν ότι υπάρχουν άνθρωποι που κολυμπούν το χειμώνα δεν το πίστευα. Μου φαινόταν τρελό. Παράλογο. Σίγουρα κάτι που δε θα έκανα ποτέ μου. Έχεις ακούσει τη φράση:

-Ποτέ μη λες ποτέ!

Εγώ την είχα ακούσει και δεν τη πίστευα, ώσπου την έζησα. Τώρα πια τα μπάνια μου τα ξεκινάω αρχές Μάρτη και κάπου στα τέλη Νοέμβρη αποχαιρετώ τη θάλασσα για λίγους μήνες.

Ξεκίνησα αυτή τη συνήθεια ένα θλιμμένο Δεκέμβρη. Κάθε Κυριακή μια βόλτα στη θάλασσα. Να βλέπω το μπλε, να μυρίζω ιώδιο και να νιώθω τη θάλασσα γεμίζει την ψυχή μου. Η συνήθεια ξεκίνησε γιατί δε χωρούσε το σπίτι τον πόνο του χωρισμού μου. Πλησίαζαν και Χριστούγεννα. Πρώτη φορά μόνη μου μετά από 6 χρόνια. Δύσκολο. Βασικά δύσκολο μου φαινόταν τότε, τώρα που το σκέφτομαι λέω:

-Πέρασε!

Χρωστάω πολλά σε εκείνο το θλιμμένο Δεκέμβρη, που η βόλτα μου στη θάλασσα έγινε η εβδομαδιαία μου γιατρειά. Λίγες ώρες στη θάλασσα για να νιώθω τον ήλιο να διαπερνά το σώμα σου. Να περπατήσω στην άμμο και να νιώθω τη γη να μ’  αγκαλιάζει. Να βουτάω στα παγωμένα νερά και όμως να μη θέλω να βγω. Να τρέμω σαν το ψάρι βγαίνοντας από τη θάλασσα και η πετσέτα να μοιάζει με σόμπα που σε καίει. Όμως, το καλύτερο είναι όταν  βρέχει. Κατεβαίνω από το αμάξι σα μικρό παιδί και βγαίνω στη βροχή, γίνομαι μούσκεμα, μα δε με νοιάζει. Απολαμβάνω την παιδική μου στιγμή. Πατάω στη βρεγμένη άμμο και χορεύω στο ρυθμό της. Αυτές τις στιγμές χρωστάω στο θλιμμένο αυτό Δεκέμβρη που η βόλτα στην παραλία έγινε η συνήθεια. Νιώθω πιο ευτυχισμένη.

Πολλές φορές αναρωτιέμαι…

Γιατί χανόμαστε μέσα στην καθημερινότητα;

Γιατί αλλοιώνουμε την παιδικότητα μας;

Γιατί αρκούμαστε στα λόγια και όχι στις πράξεις;

Αδράνεια ή συνήθεια;

Μια βόλτα στη θάλασσα κάθε Κυριακή, η δική μου συνήθεια στην αδράνεια.

Μαρία Τσατσάκη

#atakaistoria #tsatsakimaria

Ατάκα από Αντιγόνη Ντόβα!:)