Σάββατο βράδυ στην Αργυρούπολη.
-Νομίζω από κάπου σε ξέρω…
-Εγώ νομίζω πως όχι, αλλά θα ήθελα να σε γνωρίσω…
-Είσαι σίγουρη;
-Ναι…θα σε θυμόμουν!
-Τόσο καλή μνήμη;
-Ναι… δεν ξεχνάω ποτέ !
-Ποτέ;
-Ναι ποτέ!
-Τότε ξέχασες ότι τον προηγούμενο μήνα είχες έρθει εδώ, αλλά εγώ ήμουν στη θέση του DJκαι όχι εδώ στο μπαρ για ποτό…
-Μμμμ…
-Δε με πρόσεξες γι’ αυτό δε με θυμάσαι…αλλιώς δε θα με ξεχνούσες!
-Σωστά…αν και νιώθω λίγο άσχημα…
-Που δε με πρόσεξες;
-Ε ναι…
-Ήσουν πολύ απασχολημένη με χορό και τις φίλες σου…δεν ήταν δυνατόν να με προσέξεις…
-Η αλήθεια είναι ότι χορεύαμε ασταμάτητα…
-Το θυμάμαι!
-Μπορεί να μη σε πρόσεξα, αλλά η μουσική σου με στιγμάτισε…ήταν από τις ομορφότερες βραδιές γενεθλίων μου…να ξέρεις!
-Χαίρομαι που τα 30 σου έκλεισαν με τις δικές μου μουσικές!
-Και εγώ χαίρομαι! Παυλίνα!
-Γιώργος, χάρηκα!
-Τώρα που σε γνώρισα δεν….
-Δεν θα σε ξεχάσω! Μη λες μεγάλες κουβέντες!
-Αφού σου είπα δεν ξεχνάω ποτέ!
-Έγινε!
Ακούγεται το τραγούδι «Αχ μελισσούλα, μελισσάκι!»
-Παυλίνα, νομίζω ότι αυτό το τραγούδι το χόρεψες παραπάνω από μια φορά εκείνο το βράδυ!
-Που το θυμάσαι;
-Ούτε εγώ ξεχνάω εύκολα!
-Είναι το αγαπημένο μου και είναι το τραγούδι με τις φίλες μου, που πάντα μας θυμίζει όμορφες στιγμές από το σχολείο μέχρι τώρα!
Ο Γιώργος σηκώνει την Παυλίνα και αρχίζουν να χορεύουν.
-Ευχαριστώ για το χορό!
-Και εμένα μου αρέσει αυτό το τραγούδι!
-Ωραία! Να ένα κοινό σημείο!
Ο Γιώργος χαμογελάει.
-Παυλίνα, πέρασε η ώρα πάμε να φάμε κάτι πριν…
-Πριν ξημερώσει…
-Πήγε κιόλας 5!
-Σα νερό πέρασε η ώρα!
-Αυτή είναι η αλήθεια!
Ο Γιώργος και η Παυλίνα φεύγουν από το μαγαζί και κάθονται στο διπλανό μεταμεσονύχτιο καφέ για κρέπα. Περιμένουν την παραγγελία και κάθονται στο πάσο του μαγαζιού που βλέπει στο δρόμο. Η Παυλίνα θέλει μιλήσει.
-Για πες…
-Τι να πω;
-Αγαπημένο φαγητό;
-Παστίτσιο, τι άλλο;
-Πολλά άλλα!
-Δηλαδή;
-Μακαρόνια με κιμά…
-Παρεμφερές!
-Ναι, αλλά όχι το ίδιο!
-Παστίτσιο γιατί;
-Γιατί βαριέμαι να το φτιάξω μόνος μου και όταν μου το φτιάχνει η μάνα μου είναι μόνο για εμένα!
Γελάνε.
-Παστίτσιο λοιπόν!
-Ναι! Εσύ μαγειρεύεις;
-Ναι, αλλά τα πολύ βασικά! Έβαλες ψηλά τον πήχη με το παστίτσιο!
Γελάνε και ο Γιώργος φιλάει τη Παυλίνα.
-Και τώρα που δεν ξέρω να κάνω παστίτσιο; Α!Ρε Μάνα του Γιώργου!
Γελάνε.
Μαρία Τσατσάκη
#atakaistoria #tsatsakimaria
Ατάκα από Γιώργο!:)
