• Σάββατο βράδυ, Βερολίνο. Ήταν οι πρώτες μου μέρες στη Γερμανία, Βερολίνο για την ακρίβεια. Νέα αρχή, νέα ζωή. Πάνε τα παλιά, έφυγαν την ώρα που απογειώνουν από την Αθήνα. Την πρώτη εβδομαδα θα εμένα στη φίλη μου, τη Βίλμα,  μέχρι να πάω στο σπίτι που είχα κλείσει. Neukölln λεγόταν η περιοχή. Έφτασα Παρασκευή βράδυ. Ήμουν […]

  • Κυριακή πρωί, Λαγονήσι. Μια Κυριακή μεσημέρι του Αυγούστου μου είχες πει: -Είμαι εκεί, κι ας είμαι μακριά, θα με βρεις αν με ψάξεις, αρκεί να ακολουθήσεις τα βήματα στην άμμο. – Πάντα αυτά θα ακολουθώ όσο μακριά και αν είσαι, γιατί σε έχω μέσα μου. Κομμάτι της ψυχής μου είσαι. Αυτό είχα πει εγώ εκείνο […]

  • Σάββατο βράδυ, Παπάγου Ήμασταν τα“2 Μ”. Γεννηθήκαμε την ίδια μέρα με την Μαργαρίτα, εγώ Μελίνα. Ίδιο ζώδιο και ίδιο ωροσκόπο. Να τα λέμε αυτά, δεν είναι τυχαία. Οι γονείς μας είναι φίλοι πολλά χρόνια και  όλα τα έκαναν όλα. Ξενύχτια ως φοιτητές, πρώτες δουλειές, κοπέλες, παντρειές και παιδιά.  Οι μαμάδες έμειναν έγκυες σχεδόν το ίδιο […]

  • Πέμπτη βράδυ, Γκύζη. Ξέρεις ότι πάντα μου αρέσει να βάζω χρόνο και τόπο. Ξέρεις τι μου αρέσει και τι όχι. Δεν ξέρω πως να σε πω. Αγάπη μου σε έλεγα. Ακόμα έτσι σε λέω μέσα μου. Αναρωτιέμαι γιατί έπαψε αυτή η φράση να σε αγγίζει και να μιλάει στην ψυχή σου όπως άλλοτε. Δεκέμβριο γνωριστήκαμε. […]

  • Τετάρτη μεσημέρι, Ιλίσια. – Γεια σου Ελπίδα. Πώς πήγε το σχολείο; -Μαμά δεν  πεινάω. – Τι έχεις και δεν έχεις τα κέφια σου; -Μαμά, έχω στεναχωρηθεί πολύ. -Γιατί τί έγινε; -Η Μάρθα θα κάνει πάρτι το Σάββατο και δε με κάλεσε. Έχει καλέσει όλη την τάξη εκτός από εμένα. -Απ’ ότι όσο θυμάμαι δεν την […]

  • Παραμονή Χριστουγέννων στο Σύνταγμα. Χτυπάει το τηλέφωνο μου επίμονα και είναι ο Λεωνίδας. Ήμουν έτοιμος να μπω στο αμάξι για να πάω σπίτι, αφού είχα περάσει  από κάθε κατάστημα που πουλούσε φαγητά και γλυκά, ήταν για σήμερα το βράδυ. -Έλα Λεωνίδα! -Ρε φιλαράκι  πού είσαι; -Άσε! Μ’ έμπλεξε η μάνα μου να πάρω ότι φαγώσιμο […]

  • Κυριακή πρωί, Ηλιούπολη Κάθε Κυριακή πηγαίνω στον παππού μου. Είναι οικογενειακή παράδοση από μικρός . Κάθε Κυριακή τρώγαμε όλοι μαζί . Όταν ζούσε η γιαγιά μου πάντα ήταν έκπληξη το γλυκό. Δεν ξέραμε ποτέ τι γλυκό είχε φτιάξει, αλλά πάντα το γλυκό ήταν ξεχωριστό στα δικά μας οικογενειακά τραπέζια. Ήταν τόσο ξεχωριστό που η γιαγιά […]

  • Τρίτη Απόγευμα στην Πειραιώς. Μετακόμισα και κουρτίνες δεν έβαλα. Έφυγα από το πατρικό μου. Ήθελα να μείνω μόνη μου. Ήρθε η στιγμή. Βαψίματα, καινούργια έπιπλα, κουζινικά, γλάστρες για το μπαλκόνι όλα κομπλέ. Μπήκα. Πρώτα Χριστούγεννα σπίτι μου. Για να το γιορτάσω διοργάνωσα event στολισμού στο καινούργιο μου σπίτι. Μεγάλη ήταν η χαρά μου. Αγαπημένοι φίλοι […]

  • Καλοκαίρι στο χωρίο. Τα καλοκαίρια μου τα περνούσα στο χωριό. Δίπλα στη θάλασσα. Δεν έχω καμία καλοκαιρινή παιδική ανάμνηση χωρίς τη θάλασσα και μακριά από το χωριό. Το πρόγραμμα κάθε μέρα ήταν σχεδόν το ίδιο. Η γιαγιά μας ξυπνούσε το πρωί κατά τις δέκα. Ποτέ δεν σηκωνόμασταν πιο νωρίς και το είχαμε συμφωνήσει, πριν τις […]

  • Σάββατο βράδυ στην Αργυρούπολη. Έχω χωρίσει εδώ και ένα χρόνο, αλλά δεν θέλω να βγω με κανένα. Όλοι μου λένε ότι πρέπει να κάνω την αρχή. Εγώ δε θέλω, αλλά η φίλη μου η Μαντώ κανονίζει να βγούμε με τον Κώστα. Είχαμε γνωριστεί πριν 3 χρόνια στο γάμο της, όμως τότε ήμουν με το Γιάννη […]