Εκεί που κάθεσαι…

Δευτέρα πρωί στο Μοσχάτο. Δουλεύω από τα 18 και αποφάσισα στα 30 μου να γίνω ελεύθερος επαγγελματίας. Βαρέθηκα να ακούω -αυτό πρέπει να κάνεις! Αυτό είναι το σωστό! Πάντα άκουγα αυτή την έκφραση έχοντας μια αμφιβολία. Στην αρχή ακολουθούσα το σωστό, όπως μου έλεγαν. Δεν ήξερα, άκουγα κι έκανα. Όσο περνούσαν τα χρόνια, η αμφιβολία […]

Νόμιζα ότι δε θα έρθεις…

Πέμπτη μεσημέρι στην Κούβα. -Νόμιζα ότι δε θα έρθεις… -Πες ένα γεια… -Αφού είπες ότι δε θα έρθεις ξανά… Νέα ζωή και… -Νέα ζωή για 2 μέρες… -Ξανά εδώ; -Προσπαθώ… -Μάταιη η προσπάθεια… -Ξανά εδώ… με τα γνωστά… -Για τα γνωστά αλλού… Όχι εδώ ξανά! Μαρία Τσατσάκη #photoistoria #atakaistoria #tsatsakimaria 1η Ιστορία εμπνευσμένη από φωτογραφία! […]

Την νύχτα που η πόλη κοιμάται…

Κυριακή μεσημέρι στα Πετράλωνα. «Αγαπημένη μου, ‘Ολη μας η ζωή είναι ένα πρωινό ξύπνημα. Ποτέ δεν ήμουν πρωινός τύπος. Όμως, ήμουν ο τύπος σου, το ξέρω καλά. Αναγκαστικά στο σχολείο έπρεπε να ξυπνάω πρωί. Ποτέ δεν προλάβαινα την προσευχή. Αναγκαστικά στις εξετάσεις έπρεπε να ξυπνάω πρωί. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να δίνουμε […]