Πέμπτη μεσημέρι στο Σούνιο. Ήμουν μόνος στην παραλία και έλαβα αυτό το ψυχρό και συνάμα τρομακτικό μήνυμα: “Δεν έστειλα ποτέ αυτό το μήνυμα! Ευχαριστώ πολύ!” Κοίταξα αριστερά, ένα παιδάκι, που έσκαβε την άμμο με κοίταξε απειλητικά στα μάτια. Κοίταξα δεξιά, μια έγκυος με εμφανή τα σημάδια της τρέλας στο βλέμμα καρφώθηκε πάνω μου. Σίγουρα και […]
Παρασκευή βράδυ στο Κολωνάκι. Δε βγαίνω μόνη μου για ποτό, δε μου αρέσει. Αυτή η Παρασκευή ήταν διαφορετική, ήθελα βγω και κανείς δε μπορούσε. Αποφάσισα να βάλω το καλό μου φόρεμα με τις αγαπημένες μου γόβες και να πάω για ένα ποτό, έτσι για το πρωτότυπο της ζωής. Η μοναξιά μου θα χαθεί στο κόσμο, […]
Πέμπτη βράδυ στο Ηράκλειο Κρήτης. -Πόσες φορές έχουμε μιλήσει γι αυτό το θέμα; -Δε θυμάμαι…. -Tα ίδια και τα ίδια, ξανά και ξανά… Και πάλι δε μιλάς…και πάλι δε μου απαντάς ξεκάθαρα…είμαστε μαζί τόσα χρόνια… -Είμαστε… -Είμαστε;… Νιώθω ότι απλά βιώνουμε στιγμές μαζί… Κανένα όνειρο στο μαζί…και στο τώρα και στο αύριο… Μάλλον όνειρα πολλά […]
Σάββατο ξημερώματα στο Λασίθι. Όταν σε γνώρισα,ένιωσα ότι είσαι εσύ. Ένιωσα ότι ήρθες στη ζωή μου για να μείνεις. Αυτό με έκανε χαρούμενο. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που σε γνώρισα. Ήταν στο πανηγύρι του χωριού. Σπάνια πηγαίνω σε πανηγύρια, αλλά να που με είχαν ζαλίσει όλοι στην παρέα πάμε και πάμε, τελικά με έπεισαν. […]
Σάββατο πρωί στα Εξάρχεια (Μαυρομιχάλη) Η στιγμή που κλείνεις τη πόρτα του σπιτιού σου και μένεις μόνη σου είναι το πρώτο στάδιο ωρίμανσης. Έτσι νομίζω τουλάχιστον, από τη μικρή μου εμπειρία. Από τη στιγμή που οι πανελλήνιες σου τριβελίζουν το μυαλό και σε απομονώνουν για λίγο από τη ζωή, περιμένεις πως και πως να τελειώσουν […]
