Αθήνα, Σάββατο βράδυ Το καλοκαίρι του 2010 τη γνώρισα στην Κεφαλονιά, μαγεύτηκα από τη πρώτη φορά που την είδα. Αυτά τα γαλάζια μάτια της με συνεπήραν. Γερμανικής καταγωγής και έμενε στη Γενεύη. Αποφασίσαμε να είμαστε μαζί, αν και η απόσταση ήταν μεγάλη. Αθήνα – Γενεύη το είχα κάνει Παγκράτι – Κολιάτσου. Πιο συχνά ήμουν σ’ […]
Σάββατο βράδυ, Πλατεία Θεάτρου Όπως κάθε Παρασκευή όλη αντροπαρέα μαζευόμαστε παραδοσιακά στο κλασσικό μεζεδοπωλείο για το καθιερωμένο φαγοπότι δίχως αύριο. Λίγο πριν ξεκινήσει η μουσική και εκεί που τα μπριζολάκια πηγαινοέρχονται από χέρι σε χέρι λες και έχουμε να φάμε ένα μήνα και εκεί που απορείς «Αλήθεια τώρα! Γιατί τα παραγγείλαμε όλα αυτά; Θα τα […]
Δευτέρα πρωί, Παλλήνη Ποτέ μου δε πίστευα ότι από το χωριουδάκι μου στον Έβρο θα ερχόμουν να δουλέψω στην Αθήνα. Η ζωή μου είχε διαμορφωθεί για να μείνω για πάντα στο χωριουδάκι μου, αλλά να πως τα φέρνεις η ζωή και ξαφνικά βρίσκεσαι κάπου αλλού με δουλειά και μια νέα ζωή που ξεκινάει χωρίς καλά-καλά […]
Παρασκευή απόγευμα στο Λυκαβηττό Χτυπάει το τηλέφωνο μου και είναι η Ελένη. – Έλα ρε! – Παυλίνα… – Ελένη..κλαίς; – Παυλίνα… Δεν είμαι καλά … – Τι έγινε; Που είσαι; – Είμαι στο Λυκαβηττό … – Έρχομαι, σε 20 λεπτά θα είμαι εκεί, φεύγω τώρα από δουλειά Είναι οι στιγμές που μπαίνεις στο αμάξι και όλες οι άσχημες σκέψεις σε αγκαλιάζουν. Κάπου στη Κηφισιάς που έχεις κολλήσει στο φανάρι ανοίγεις το παράθυρο μήπως και μπει καμιά άλλη όμορφη σκέψη. Η φωνή της λογικής ξεκινάει σιγά-σιγά. Σκέφτομαι ότι δε τη ρώτησα στο τηλέφωνο αλλά […]
